Maraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda mahalli mahkemece verilen ve yukarıda tarih numarası gösterilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü.
1-Dosyadaki yazılara kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Dava, Türk Medeni Kanununun 166/son maddesine dayalı olup, kadın tarafından açılan önceki boşanma davası reddedilip kesinleşmiştir. Redle sonuçlanan önceki boşanma davasını açarak boşanma sebebi yaratan davacı kadın boşanmaya sebebiyet veren olaylarda tam kusurludur. Tam kusurlu eş yararına yoksulluk nafakasına hükmolunamaz ( TMK. md. 175.). Davacı kadının yoksulluk nafakası talebinin reddi gerekirken; yazılı şekilde kabulü doğru olmamıştır.
3-Taraflar ayrı şehirlerde oturmaktadırlar. Kişisel ilişkiden amaç anne ve babalık duygularını tatmin etmektir. Velayeti anneye bırakılan küçükle baba arasında yılın belli ayında kurulan kişisel ilişki yetersizdir. Mahkemece ayın belli bir haftasında küçükle baba arasında yatıya kalacak şekilde kişisel ilişki kurulması için hükmün bozulması gerekmiştir.
SONUÇ:Temyiz edelen hükmün yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu bölümlerin ise yukarıda 1. bentte belirtilen sebeple ONANMASINA, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, işbu kararın tebliğinden itibaren 15 gün içinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere oybirliğiyle karar verildi.18.01.2012 (Çrş)