MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi


Yargıtay Birinci Başkanlık Kurulunun 22.12.2016 tarih ve 398 sayılı kararı ile kapatılması nedeniyle işleri Dairemize devredilen Yargıtay 21. Ceza Dairesinin 22.02.2016 tarih ve 2015/6555 esas ve 2016/1544 karar sayılı bozmasına karşı direnme kararı verilmesi nedeniyle, dosyanın Yargıtay Ceza Genel Kurulu"na gönderildiği, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nca 05.02.2019 tarihli 2017/21-527 esas ve 2019/69 karar sayıyla, yerel mahkemenin direnme hükmünün gerekçesinin isabetli olduğuna, dosyanın esası incelenmek üzere Özel Daireye gönderilmesine karar verilerek Dairemize gönderilmesi üzerine yapılan incelemede;
Adli emanetin 2010/3867 sırasında kayıtlı suça konu belge ile ilgili Mahkemesince her zaman karar verilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp gerekçeli kararda gösterilerek tartışılan delillere, Mahkemenin oluşan inanç ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, sanık müdafiinin yerinde görülmeyen diğer temyiz nedenlerinin reddine, ancak;
Hapis cezası adli para cezasına çevrilirken, uygulama maddesi ve esas alınan tam gün sayısı belirtilmeyerek TCK"nin 52/3 ve CMK"nin 232/6. maddelerine muhalefet edilmesi,
Yasaya aykırı, sanık müdafinin temyiz talepleri bu nedenle yerinde olduğundan, hükmün ... sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken ... sayılı CMUK’nin 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanun"un 322. maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan hüküm fıkrasının 4. bendinin başına “Sanığa verilen 11 ay 20 gün hapis cezasının suçun işleniş biçimi, şahsi, sosyal ve ekonomik durumu göz önüne alınarak; TCK"nin 52/3 maddesi gereğince 350 gün adli para cezasına ve ...” ibaresinin eklenmesi suretiyle, diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.05.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.