Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/9066 Esas 2020/3325 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 52/1, 52/4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
5271 sayılı CMK"nın 264. maddesine göre, kabul edilebilir bir başvuruda kanun yolunun ve merciinin belirlenmesinde yanılma, başvuranın hakkını ortadan kaldırmayacağından, sanık müdafinin istinaf dilekçesinin, temyiz talebi niteliğinde olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
Sanığın, banka kredisine kefili ve bu kefalet nedeniyle kanuni takip borçlusu olan katılana krediyi çeken ... aracılığıyla ulaştığı, geçmişte avukatlık yaptığını, banka avukatları ile görüşerek borcun ana paraya çekilerek faizi sildirebileceğini söylediği, katılandan elden ve banka aracılığı ile paralar aldığı, borcun kapatılmadığı, katılan hakkında takibe devam edilerek haciz işlemi uygulandığı, bu şekilde sanığın hileli hareketlerle haksız menfaat temin ettiği iddia edilen somut olayda, sanık savunmaları, katılan beyanı, uzlaştırma raporu ve diğer deliller doğrultusunda, sanığın atılı dolandırıcılık suçuna ilişkin eylemini sabit gören mahkemenin kabulünde bir isabetsizlik görülmemiş, CGK’nun 23.01.2018 tarih 2015/8-962 Esas, 2018/6 Karar sayılı kararı uyarınca para cezasının ödenmemesi halinde kalan cezanın hapse çevrilmesine karar verilmesi hususu infazda gözetilebilecek bir durum olduğundan bozma nedeni yapılmamıştır.
Bozma üzerine yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafinin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 04/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.