MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA :Davacı vekili, davacı işçinin kıdem tazminatı ile fazla çalışmaları karşılığı ücret alacağının davalılardan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde davalılar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili davacının davalıya ait hastane işyerinde ihale edilen temizlik işinde değişen taşeron şirketler işçisi olarak çalıştığını, 01.05.2007 tarihinde emekli olmasına rağmen 31.12.2007 tarihine kadar çalışmasına devam ettiğini, iş sözleşmesinin son işi alan davalı şirket tarafından feshedildiğini belirterek, kıdem tazminatı ile fazla çalışmaları karşılığı ücret alacağının davalılardan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı bakanlık vekili husumet itirazında bulunurken, diğer davalı şirket vekili ise davacının kendi dönemlerinde çalışmadığını, 31.12.2007 tarihinde temizlik işini aldıklarını ve 01.01.2008 tarihinde bu faaliyete başlandığını, idare tarafından verilen listede yer alan işçileri işe aldığını, ancak bu listede davacının yer almadığını, dolayısıyla davacının şirketin işçisi olmadığını, davacının 01.05.2007 tarihinde emekli olarak işten ayrıldığını, davanın reddi gerektiğini savunmuştur.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan yargılama sonunda alınan hesap raporuna itibar edilerek, davacının, davalı ..."na ait ... Eğitim Diş Hastanesinde, değişen alt işverenlerde emeklilik öncesi 01/07/1994-01/05/2007 tarihleri arasında 12 yıl, 10 ay, emeklilik sonrası 01/05/2007-31/12/2007 tarihleri arasında 8 ay toplam 13 yıl, 6 ay süreyle çalıştığı, emeklilik ile sona eren 1. dönem çalışması için kıdem tazminatına hak kazandığı, 2. dönem çalışmasının tazminata hak kazanamayacak şekilde sona erdiğinin işveren tarafından kanıtlanamaması sebebiyle işyerinde geçen toplam hizmet süreleri üzerinden kıdem tazminatına hak kazandığı, talep ve dava konusu yapılan işçilik alacaklarından son işveren sıfatıyla davalı şirketin ve 4857 sayılı İş Kanunu’nun 2/6 maddesi uyarınca asıl işveren konumunda bulunan davalı bakanlığın birlikte sorumlu olduğu, fazla mesai yapılmadığı gerekçesi ile kıdem tazminatının davalılardan emekliye ayrıldığı tarih olan 01.05.2007 tarihinden itibaren en yüksek bankla mevduat faizi ile tahsiline, fazla mesai ücret alacağının ise kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Karar davalılar vekilleri tarafından cevap nedenleri ile temyiz edilmiştir.
E) Gerekçe:
1. Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2. İşyerinin tamamının veya bir bölümünün hukukî bir işleme dayalı olarak başka birine devri işyeri devri olarak tanımlanabilir. 4857 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinde, işyerinin bir bütün olarak veya bir bölümünün hukukî bir işleme dayalı olarak başkasına devri halinde mevcut iş sözleşmelerinin devralana geçeceği düzenlenmiştir. Bu anlatıma göre, alt işverence asıl işverenden alınan iş kapsamında faaliyetini yürüttüğü işyerinin tamamen başka bir işverene devri 4857 sayılı İş Kanununun 6 ncı maddesi kapsamında işyeri devri niteliğindedir. Dairemizin kökleşmiş içtihatları da bu yöndedir (9. HD. 18.9.2008 gün 2006/26306 E, 2008/23980 K.).
Alt işverenlerin değişiminde olması gereken, süresi sona eren alt işverenin işyerinden ayrılması anında işçilerini de beraberinde başka işyerlerine götürmesi veya iş sözleşmelerinin sona erdirilmesidir. Bunun tersine alt işveren işçilerinin alt işverenin işyerinden ayrılmasına rağmen yeni alt işveren yanında aynı şekilde çalışmayı sürdürmeleri halinde, alt işverenler arasında İş Kanununun 6 ncı maddesi anlamında bir işyeri devrinin kabulü gerekir. 1475 sayılı Yasanın 14/2 maddesi hükmü, 4857 sayılı Kanunun 6 ncı maddesinde belirtilen işyeri devrini de içine alan daha geniş bir düzenleme olarak değerlendirilebilir. Gerçekten maddede işyerlerinin devir veya intikalinden söz edildikten sonra “…yahut herhangi bir suretle bir işverenden başka bir işverene geçmesi veya başka bir yere nakli…” denilmek suretiyle uygulama alanı 4857 sayılı İş Kanununun 6 ncı maddesine göre daha geniş biçimde çizilmiştir. O halde kıdem tazminatı açısından asıl işveren alt işveren ilişkisinin sona ermesinin ardından işyerinden ayrılan alt işveren ile daha sonra aynı işi alan alt işveren arasında hukukî veya fiilî bir bağlantı olsun ya da olmasın, kıdem tazminatı açısından önceki işverenin devir tarihindeki ücret ve kendi dönemi ile sınırlı sorumluluğu, son alt işverenin ise tüm dönemden sorumluluğu kabul edilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta davalı alt işveren 31.12.2007 tarihli ihale sözleşmesi ile temizlik hizmetini üstlenmiş ve 01.01.2008 tarihinde bu hizmeti işçileri ile vermeye başlamıştır. Davacının emekliliği 01.05.2007 tarihinde gerçekleştiği gibi iş sözleşmesinin feshedildiğini iddia ettiği 31.12.2007 tarihinde ihaleyi alan davalı alt işveren işçisi olmamıştır. Davacının davalı şirket yanında çalışması bulunmamaktadır. Davalı şirketin son alt işveren olarak kıdem tazminatında sorumluluğuna karar verilmesi hatalıdır.
3. Diğer taraftan davacının aksi sabit oluncaya kadar geçerli olan Bölge Çalışma Müdürlüğü tespit raporuna ve belgeler göre emekli olduğu 01.05.2007 tarihinden sonra çalıştığına dair yeterli, kesin delil bulunmamaktadır. Davacının kıdem tazminatının emekli olduğu tarihteki süre ve ücret üzerinden hesaplanıp hüküm altına alınması gerekir. Mahkemece davacının 31.12.2007 tarihine kadar çalıştığı kabul edilerek bu tarihteki süre ve ücret üzerinden hesaplanan kıdem tazminatının tahsili, ancak bu tazminata emekli olduğu tarihten itibaren faiz yürütülmesi ve bu şekilde çelişki yaratılacak şekilde karar verilmesi de isabetsizdir.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 03.06.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.