11. Hukuk Dairesi Esas No: 2018/5596 Karar No: 2019/6902 Karar Tarihi: 06.11.2019
Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2018/5596 Esas 2019/6902 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Denizli Asliye Ticaret Mahkemesi'nde görülen bir dava sonucu, davacının Yurtbank A.Ş.'de açtırdığı hesaptaki 7.846 TL'nin Yurt Security Off-Shore Ltd. Şirketi'ne aktarılmış gibi gösterildiğini ancak gerçekte usulsüz kredi vermek suretiyle tüketildiğini iddia ederek davalılardan tahsiline karar verilmiştir. Dairemizce yapılan bozma sonucunda, davacının 6.702 TL alacağı olduğu ve davanın kısmen kabul edildiği belirtilmiştir. Davalı vekili tarafından temyiz edilen kararın tüm itirazları reddedilerek hüküm ONANMIŞTIR. Kanun maddesi olarak 5411 sayılı Bankalar Kanunu'nun 140. maddesi, davalı bankanın harçtan muaf olduğu belirtilmiştir.
11. Hukuk Dairesi 2018/5596 E. , 2019/6902 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ
TÜRK MİLLETİ ADINA
Taraflar arasında görülen davada Denizli Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 20/09/2018 tarih ve 2018/569-2018/1171 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü: Davacı vekili, müvekkinin Yurtbank A.Ş....Şubesinde açtırdığı hesaptaki paranın Yurt Security Off-Shore Ltd. Şirketine aktarılmış gibi gösterildiğini, ancak paranın gerçekte Yurtbank A.Ş. yönetimi tarafından Balkaner Holding bünyesindeki şirketlere usulsüz kredi vermek suretiyle tüketildiğini, paranın yatırılması ve hesabın açılmasından çok kısa bir süre sonra Yurtbank A.Ş. yönetimine BDDK tarafından el konulduğu ve banka yönetiminin TMSF"ye devredildiğini ileri sürerek, 7.846,00 TL"nin 02.12.1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalılardan tahsiline karar verilmesi talep ve dava etmiştir. Davalılar vekilleri, davanın reddini istemişlerdir. Mahkemece, Dairemiz bozma ilamına uyularak ve tüm dosya kapsamına göre yapılan yargılama sonucunda; davacı tarafça 24.09.1999 tarihinde hesaba yatırılan 7.088,00 TL"den 28.10.1999 tarihinde 136,00 TL ve 02.12.1999 tarihinde 250,00 TL olarak çekilen akdi faiz ödemeleri düşüldüğünde davacının 6.702,00 TL alacağı kaldığının tespit edildiği gerekçesiyle, davanın kısmen kabulü ile 6.702,00 TL alacağın 02.12.1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faiziyle birlikte davalıdan tahsiline, fazlaya ilişkin istemin reddine, 5411 sayılı Bankalar Kanunun 140. maddesi uyarınca davalı banka harçtan muaf olduğundan harç alınmasına yer olmadığına karar verilmiştir. Karar, davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı bankaya iadesine, 06/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.