Mahkemesi :İş Mahkemesi


Dava, ölüm aylığı tahsisi istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtilen gerekçelerle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hükmün, davacı ve davalı Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, temyiz isteklerinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hâkimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kâğıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere ve hükmün dayandığı gerektirici sebeplere göre, davacı ve davalı Kurum vekilinin, sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2-Öngördüğü istisnalar dışında 01.10.2008 tarihinden itibaren yürürlüğe giren 5510 sayılı Kanunun, malûllük, yaşlılık ve ölüm sigortasına ilişkin bazı geçiş hükümleri başlıklı geçici 1. maddesindeki “17.07.1964 tarihli ve 506 sayılı, 02.09.1971 tarihli ve 1479 sayılı, 17.10.1983 tarihli ve 2925 sayılı, bu Kanunla mülga 17.10.1983 tarihli ve 2926 sayılı Kanunlara göre bağlanan veya hak kazanan; aylık, gelir ve diğer ödenekler ile 08.02.2006 tarihli ve 5454 sayılı Kanunun 1. maddesine göre ödenmekte olan ek ödemenin verilmesine devam edilir. Bu gelir ve aylıkların durum değişikliği nedeniyle artırılması, azaltılması, kesilmesi veya yeniden bağlanmasında, bu Kanunla yürürlükten kaldırılan ilgili kanun hükümleri uygulanır.” düzenlemesi uyarınca, davanın yasal dayanağı 1479 sayılı Yasanın 41 ve devamı maddeleridir.
Anılan Yasanın “Ölüm aylığının başlangıcı” başlığını taşıyan 43. maddesinde “Sigortalının ölümde hak sahibi kimselerine bağlanacak aylıklar, ölümle aylığı hak kazandıkları tarihten sonraki aybaşından başlar.
Malullük veya yaşlılık aylığı almakta iken ölen sigortalının haksahibi kimselerine bağlanacak aylık, sigortalının hak kazandığı son aylık döneminin sona erdiği tarihten başlar. (Ek: 14/3/1985 - 3165/10 md.) Hakkı doğuran olay tarihinden 5 yıl geçtikten sonra talepte bulunanların ölüm aylıkları, talep tarihini takip eden aybaşından itibaren başlar.” hükmüne yer verilmiştir.
20.04.1982-30.06.1988 tarihleri arasında 6 yıl 2 ay 10 gün sigortalılığı bulunan ve bu döneme yönelik prim borcu bulunmayan sigortalının, 30.07.2006 tarihinde vefatı sonrası, davacı tarafından 25.06.2008 tarihinde ölüm aylığı tahsis talebinde bulunulması karşısında, yukarıda zikredilen yasal düzenleme çerçevesinde davacının ölüm tarihini takip eden ay başından itibaren ölüm aylığına hak kazandığının düşünülmemesi isabetsizdir.
3-Avukatlık Kanununun 164. maddesinde avukatlık ücreti, “… avukatın hukuki yardımının karşılığı olan meblağı veya değeri ifade eder” şeklinde tanımlanmış olup, eldeki davada, davacının kendisini bir vekil ile temsil ettirmediği ve bu çerçevede hukuki yardım almadığı gözetilmeksizin, hatalı değerlendirme sonucu davacı lehine vekalet ücretine hükmedilmesi, usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Ne var ki; bu aykırılıkların giderilmesi, yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, karar bozulmamalı, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun Geçici 3. maddesi delaletiyle 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanununun 438. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmalıdır.
SONUÇ: Hüküm fıkrasının 1. bendinin silinerek, yerine, “1-Davanın kabulü ile, davacıya 01.08.2006 tarihinden itibaren ölüm aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine” sözcüklerinin yazılmasına, vekalet ücretinin düzenlendiği 3. ve 4. bentlerin silinerek hüküm fıkrasından çıkarılmasına, 5. bentteki “kabul oranına göre 6,00 TL sinin” rakam ve sözcüklerinin silinerek hüküm fıkrasından çıkarılmasına ve hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 17.03.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi