Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı vekili tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
5766 Sayılı Kanunla Değişik 492 Sayılı Harçlar Kanununa ekli  yargı harçları ile ilgili 1 sayılı tarifenin A bendine ilave edilen IV numaralı  bölüm uyarınca temyiz başvurularında harca tabi davalarda daha önce alınmakta olan matbu temyiz harcına  ilaveten 67,20. TL temyiz başvurusu harcının alınması zorunlu olduğu ve başvurunun da 6.6.2008 tarihinden sonra olmasına rağmen temyiz başvuru harcı alınmadığı anlaşılmış ise de bu hususun mahallinde giderilmesi mümkün bulunduğundan dosyanın bu hususta işlem yapılmak üzere geri çevrilmesine gerek olmadığına oy birliği ile karar verilip temyiz incelenmesine geçildi;
Mahkemece 24.07.2008 tarihli kısa kararda istemin reddine karar verildiği, gerekçeli kararda ise yetki itirazının kabulüne karar verildiği böylece kısa kararla gerekçeli karar arasında çelişki yaratıldığı görülmüştür.
Yargıtay İçtihadi Birleştirme Büyük Genel Kurulunun 10.04.1992 tarih ve 7/4 sayılı kararı gereğince kararlar arasındaki çelişkinin giderilmesi ve verilen kararla bağlı olunmaksızın yeni bir karar vermek üzere mahkeme kararının bozulması gerekmiştir.
SONUÇ  : Alacaklı vekilinin temyiz itirazlarının kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 67,20 TL temyiz başvuru harcının mahallinde temyiz edenden tahsiline, 29.01.2009 gününde oybirliğiyle karar verildi.