Borçlunun ödeme şartını ihlâl suçundan sanık ..."in berratine dair Alanya 1. İcra Ceza Mahkemesinin 13/09/2017 tarihle ve 2017/1855 esas, 2017/2168 sayılı kararına yönelik itirazın kabulü ile adı geçenin 2004 sayılı İcra ve İflâs Kanunu’nun 340. maddesi gereğince 3 aya kadar tazyik hapsi ile cezalandırılmasına ilişkin merci Alanya 2. İcra Ceza Mahkemesinin 06/09/2018 tarihli ve 2018/368 değişik iş sayılı kararı aleyhine Adalet Bakanlığının 11/04/2019 gün ve 94660652-105-07-1407-2019-Kyb sayılı kanun yararına bozma istemini içeren yazısı ekindeki dava dosyası Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 17/04/2019 gün ve KYB.2019/40171 sayılı ihbarnamesi ile Dairemize gönderilmekle okundu.
Anılan ihbarnamede;
Dosya kapsamına göre, 2004 sayılı Kanun"un 340. maddesi gereğince taahhüdü ihlal suçunun oluşması için taahhüt tutanağında toplam borç miktarının, işleyen ve işleyecek faizin, vekalet ücreti, icra harç ve giderlerinin birlikte belirlenerek borçlunun taahhüdüne esas olan miktarın açıkça gösterilmesi gerektiğinden, 24/05/2017 tarihli taahhütnamede takip tarihine kadar işlemiş faiz olarak 72,12 Türk lirası belirtildiği, taahhüt tarihine kadar işlemiş kademeli faiz olarak 375,00 Türk lirası belirtildiği fakat taahhüt tarihinden son ödeme tarihine kadar işleyecek faiz miktarının açıkça gösterilmediği gibi alacaklının son ödeme tarihine kadar işleyecek faizden feragat beyanının da yer almadığı ve bu nedenle taahhüdün geçerli olmadığı anlaşılmakla, sanığın üzerine atılı suçun unsurlarının oluşmaması nedeniyle itirazın reddi yerine yazılı şekilde kabulüne karar verilmesinde, isabet görülmediği gerekçesiyle 5271 Sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu’nun 309.maddesi uyarınca anılan kararın kanun yararına bozulması isteminde bulunulmakla gereği görüşülüp düşünüldü;
Borçlu ...’in 24.05.2017 tarihli ödeme taahhüdü incelendiğinde, şikayete konu icra takip dosyasının sürelerden feragat edilmek suretiyle kesinleştirildiği, icra takip tarihi ile taahhüt tarihininde aynı tarih olması nedeniyle faiz işlemediği, gösterilen 375,00 TL faizinde taahhüt tarihi olan 24/05/2017 tarihinden son ödeme tarihi olan 20.08.2017 tarihine kadar işleyecek kademeli olarak hesaplanmış faiz olduğunun anlaşılması karşısında, işlemiş veya işleyecek faiz konusunda bir belirsizlik bulunmadığından, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının yerinde görülmeyen kanun yararına bozma isteğinin REDDİNE, 12/06/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.