MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı şirkete ait işyerinde reyon görevlisi olarak 01/03/2012-09/05/2013 tarihleri arasında brüt 1.600,00 TL ücretle çalıştığını ve haksız bir şekilde işten çıkartıldığını iddia ederek, kıdem ve ihbar tazminatları ile yıllık izin ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 01/03/2012-09/05/2013 tarihleri arasında çalıştığını, ahlak ve iyi niyet kurallarına uymayan eylemleri sebebiyle iş akdinin haklı nedenle feshedildiğini, fazla mesai ve hafta tatili çalışması yapmadığını, genel tatil ve izin ücretlerinin ise ödendiğini savunarak, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı yasal süresi içinde taraf vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Fazla çalışma ücretinin hesabı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Bilirkişi tarafından davacının haftanın 5 günü 10.00-18.00 yada 14.00-22.00 saatleri arasında 8 saatlik vardiyalarla çalıştığı ve 1 saatlik ara dinlenmesi yaptığı, haftanın 1 günü ise 10.00-22.00 saatleri arasında 12 saat çalıştığı ve 2 saat ara dinlenmesi yaptığı, buna göre haftalık 45 saat çalıştığı ve fazla mesai yapmadığı belirlemesi yapılmıştır.
Mahkemece de dosyaya sunulan puantaj kayıtları ve tanık beyanlarına göre davacının bir haftalık çalışmasının yasal süre olan 45 saati aşmadığı gerekçesiyle fazla mesai alacağı talebinin reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki işe giriş çıkış kayıtlarında, davacının 10.00-22.00 saatleri arasında çalıştığı haftanın 1 gününde 1,5 saat ara dinlenmesi yaptığı gösterilmiş olup, bu kayıtlara rağmen davalı tanık beyanlarına itibarla ara dinlenmesinin 2 saat olarak kabulü hatalıdır. Ara dinlenme süresinin işe giriş çıkış kayıtlarına itibarla belirlenmesi gerekir.
Buna göre davacı işçinin ara dinlenmeleri düşüldüğünde haftanın 5 günü günlük 7 saatten 35 saat, haftanın 1 günü ise 10,5 saat olmak üzere haftalık toplam 45,5 saat çalıştığı, haftalık fazla mesaisinin yarım saat olduğu anlaşılmaktadır. Hatalı bilirkişi raporuna itibar edilerek davacının fazla mesai alacağı talebinin reddi isabetsizdir.
3-Hükmedilen miktarların brüt mü yoksa net mi olduğunun kararda gösterilmemesinin infazda tereddüde mahal verebileceğinin düşünülmemesi de 6100 sayılı HMK.’nun 297/2. maddesine aykırıdır.
F) Sonuç:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililerine iadesine, 25/03/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.