
Esas No: 2015/12370
Karar No: 2019/1399
Karar Tarihi: 06.03.2019
Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - 2313 sayılı yasaya muhalefet - Yargıtay 20. Ceza Dairesi 2015/12370 Esas 2019/1399 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Karar, uyuşturucu madde kullanımı ve 2313 sayılı yasaya muhalefet suçlarından verilen hükümlerin incelendiği bir dava hakkında verilmiştir. Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçunda verilen tedavi ve denetimli serbestlik kararları, durma kararı niteliğinde olduğundan kanun yolu talebi için iade edilmesine karar verilmiştir. 2313 sayılı yasaya muhalefet suçuna ilişkin mahkumiyet hükmü ise özetle, kanuna uygun olarak yapılan yargılama sonucu verildiği için temyiz itirazlarının reddedilmesi kararlaştırılmıştır. Ancak, bazı teknik hataların düzeltilmesi gerektiği belirtilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191. maddesi (Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma)
- 2313 sayılı Uyuşturucu Maddelerin Murakabesi Hakkında Kanun'un ilgili maddeleri
- 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun'un 34. maddesi
- 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkrası
- Anayasa Mahkemesi'nin 08.10.2015 tarihli kararı (TCK'nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptali)
- TCK'nın 141/1. maddesi (hırsızlık suçu)
20. Ceza Dairesi 2015/12370 E. , 2019/1399 K.
"İçtihat Metni"
Mahkeme : Ağır Ceza Mahkemesi
Suçlar : 1-(Değişen suç vasfına göre) Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
2-2313 sayılı yasaya muhalefet
Hükümler : 1-Mahkûmiyet (2313 sayılı yasaya muhalefet)
2-Tedavi ve denetimli serbestlik (Uyuşturucu madde kullanma)
Dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ :
1-Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma suçuna ilişkin kanun yolu talebinin incelenmesinde:
Kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alma, kabul etme veya bulundurma suçundan dolayı, 5237 sayılı TCK"nın 191. maddesinin 2. fıkrası gereğince verilen "tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına" ilişkin kararlar, sözü edilen fıkraya 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ile eklenen son cümleye göre durma kararı niteliğinde olup itiraz kanun yoluna tabi olması ve aynı zamanda tedavi ve denetimli serbestliğe ilişkin Malatya 1.Sulh Ceza Mahkemesi’nin 20.03.2013 tarih, 2013/276 esas ve 2013/355 karar sayılı kararının 09.04.2013 tarihinde kesinleştiği de dikkate alındığında, esas dosyanın incelenmeksizin Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına İADESİNE,
1-”2313 sayılı yasaya aykırılık” suçundan verilen mahkumiyet hükmünün incelenmesinde:
TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarih ve E. 2014/140;K.2015/85 sayılı kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların aşağıda belirtilenler dışında doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, ancak;
1-)Talep edilmeyen ve temyize konu dava dosyasının sanığı olmayan ..."e ait, adli emanetin 2013/1306 sırasında kayıtlı kenevir bitkilerinin de müsaderesine karar verilmesi,
2-)Sanığın tekerrüre esas kabul edilen adli sicil kaydına göre Manisa 1.Asliye Ceza Mahkemesi’nin 29.05.2009 tarih, 2009/293 esas ve 2009/449 karar sayılı ilamı ile hırsızlık suçundan verilen 5 ay 12 gün hapis cezasının TCK"nın 50/1-f maddesi gereğince 6 ay süreyle kamuya yararlı bir işte çalıştırılma seçenek yaptırımına çevrildiği ve 02.12.2016 tarihinde 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri gereğince sanığa isnat edilen TCK’nın 141/1.maddesi kapsamındaki hırsızlık suçunun uzlaştırma kapsamında bulunduğu ve uyarlama yargılaması yapılmadan bu aşamada tekerrüre esas alınamayacağının gözetilmemesi,
3-)Gerekçeli karar başlığına suç tarihinin "01/03/2013,05/04/2013,06/06/2013" yazılması yerine, "2013 - 01/03/2013" yazılması,
4-)Hükümden sonra 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanıkların durumlarının yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş olduğundan, hükmün CMUK’nun 321 nci maddesi gereğince BOZULMASI, ancak bu husus yeniden yargılanmayı gerektirmediğinden, aynı yasanın 322 nci maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün olduğundan,
1-)Hüküm fıkrasının müsadereye ilişkin bölümünde yer alan "2013/1306" emanet numarasının çıkartılması,
2-) Sanık hakkında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümün hüküm fıkrasından çıkartılması,
3-) Gerekçeli karar başlığına suç tarihinin "01.03.2013,05.04.2013,06.06.2013" olarak yazılması,
4-) TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümün hüküm fıkrasından çıkarılması ve yerine “Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli iptal kararından sonra oluşan durumuna göre, sanıklar hakkında, TCK"nın 53. maddesinin 1 ve 2. fıkraları ile 3. fıkrasının birinci cümlesinin uygulanmasına” ibaresinin yazılması,
Suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 06.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için destek@ictihatlar.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.