MAHKEMESİ :Sulh Ceza Mahkemesi
SUÇ : Cinsel taciz
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanığın aşamalarda psikolojik rahatsızlığının bulunduğuna dair savunması karşısında suç tarihi itibarıyla, sanıkta TCK’nın 32/1 ve 32/2. maddeleri kapsamına girebilecek herhangi bir akıl hastalığı veya akıl zayıflığı bulunup bulunmadığı hususunda Adli Tıp Kurumu ilgili ihtisas kurulundan veya Adli Tıp Kanununun 7 ve 23. maddelerine göre oluşturulmuş üniversite hastane heyetinden rapor alınarak sonucuna göre 5237 sayılı Kanunun 32/2 ve 57. maddeleri de nazara alınarak sanığın hukuksal durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden tek uzman tarafından düzenlenen rapora dayanılarak eksik araştırma ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de;
Gerekçeli kararda, sanığın yeniden suç işlemeyeceği yönünde mahkemede olumlu kanaat oluşmadığı belirtilmesine rağmen hükmolunan hapis cezasının 5237 sayılı TCK’nın 51.maddesi uyarınca ertelenmesine karar verilerek hükümde çelişkiye düşülmesi,
Sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan dolayı hakkında hükmolunan uzun süreli hapis cezasının ertelenmesi karşısında, adı geçen sanık hakkında kasıtlı suçtan verilen hapis cezasına ilişkin mahkûmiyetin kanuni sonucu olarak, 5237 sayılı TCK"nın 53/3. maddesi de gözetilmek suretiyle, 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarının uygulanmasına karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.