Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9670 Esas 2019/8172 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/9670
Karar No: 2019/8172
Karar Tarihi: 13.03.2019

Basit cinsel saldırı - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2015/9670 Esas 2019/8172 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, mağdurenin beline sarılıp göğsüne dokunarak basit cinsel saldırı suçunu işlediği gerekçesiyle mahkum edildi. Ancak, 6545 sayılı Kanun ile cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlarda yapılan düzenlemeler ve 5237 sayılı TCK'nın ilgili maddeleri göz önüne alınarak cezası belirlenmediği için karar bozuldu. Yeniden değerlendirme yapılması gerektiği vurgulanmıştır. Yukarıdaki kararda, 5237 sayılı TCK'nın 7/2. maddesi ve 53. maddesi yer almaktadır. 7/2. madde, suçun cinsel dokunulmazlığa karşı işlenmesi halinde müeyyidenin artırılmasını öngörmektedir. 53. madde ise suçun işlenme şekline göre ceza miktarını belirlemeyi amaçlamaktadır.

14. Ceza Dairesi 2015/9670 E. , 2019/8172 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillerle, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Mağdurenin beyanı ve tüm dosya kapsamından, sanığın mağdurenin beline sarılıp göğsüne dokunması şeklindeki eyleminin ani, kısa süreli ve kesintili olması gözetilerek sarkıntılık düzeyinde kalan basit cinsel saldırı suçunu oluşturduğu anlaşılmakla, hükümden sonra 28.06.2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla cinsel dokunulmazlığa karşı işlenen suçlarda yapılan düzenlemelerde nazara alınıp 5237 sayılı TCK’nın 7/2. maddesi gözetilerek, belirlenecek lehe Kanuna göre cezalandırılması yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirdiğinden, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmekle, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 13.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.