19. Hukuk Dairesi Esas No: 2017/3049 Karar No: 2017/5326 Karar Tarihi: 21.06.2017
Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2017/3049 Esas 2017/5326 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Davacı taraf ile davalı taraf arasında menfi tespit davası açılmış ve yerel mahkeme tarafından 23/11/2016 tarihli karar verilmiştir. Davacı taraf bu karara itirazda bulunmuş, ancak itirazın HMK'nın 345. maddesinde belirtilen süre içinde yapılmadığı gerekçesiyle Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesi tarafından reddedilmiştir. Davacı taraf bu reddi temyiz etmiştir. Karara göre, HMK'nın 362/1.a maddesinde belirtilen kesinlik sınırı 40.000 TL'dir ve temyize konu edilen miktar 35.000 TL olduğu için karar kesin niteliktedir. Bu nedenle, mahkeme temyiz istemini reddetmiştir. Kararda belirtilen kanun maddeleri: HMK'nın 345, 362/1.a.
19. Hukuk Dairesi 2017/3049 E. , 2017/5326 K.
"İçtihat Metni"
Davacı ... vek. Av. ... ile davalı ... vek. Av. ... aralarındaki menfi tespit davası hakkında ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesinden verilen 23/11/2016 gün ve 2016/169-2016/699 E.-K. sayılı hükmün davacı vekili tarafından ... edilmesi üzerine ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince ... talebinin HMK"nun 345. maddesinde öngörülen iki haftalık süresi içinde yapılmadığı gerekçesiyle reddine karar verilmiştir. Bu kararın davacı vekilince temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşuldu.
- K A R A R -
Yerel mahkemece verilen 23.11.2016 tarihli karara karşı davacı vekili tarafından ... yoluna başvurulmuş, ... Bölge Adliye Mahkemesi 11. Hukuk Dairesince ... talebinin süresinde olmadığı gerekçesiyle reddine karar verilmiş ve bu red kararı davacı vekilince temyiz edilmiştir. 6100 Sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı (2016 yılı için 40.000 TL"dir.) Temyize konu edilen miktarın (35.000 TL) olması nedeniyle (23.11.2016) tarihli karar kesin niteliktedir. Kesin olan kararın temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1.6.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebilir. SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz isteminin mahkeme hükmünün kesin olması nedeniyle REDDİNE,peşin harcın istek halinde iadesine, 21/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.