MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişinin algılama yeteneğinin zayıflığından yararlanmak suretiyle dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK’nın 158/1-c, 62, 52/2, 53, 58. maddeleri gereğince mahkumiyet

Kişinin algılama yeteneğinin zayıflığından yararlanmak suretiyle dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm sanık tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın sağır ve dilsiz olan katılanla birlikte Avea Bayiine gittiği ve katılandan kendi adına üç adet cep telefonu hattı çıkarmasını istediği, katılanın da ... numaralı cep telefon hatlarını çıkararak sanığa verdiği, sanığın suç konusu telefon hatlarını kullandığı halde fatura bedellerini ödememesi nedeniyle ilgili Avea GSM şirketi tarafından katılan aleyhine icra takibi yapıldığı anlaşılarak sanığın, olay tarihinde sağır ve dilsiz olan, adli rapora göre hafif derecede zeka geriliği tanısı konulan katılanın bu özel durumundan faydalanarak kendisi lehine haksız menfaat temin ederek kişinin algılama yeteneğinin zayıflığından yararlanmak suretiyle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda; sanık savunması, katılan ve tanık beyanı, adli rapor ve tüm dosya kapsamına göre mahkemenin mahkumiyet hükmünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanığın sair temyiz itirazlarının reddine; ancak,
Tekerrüre esas alınan Giresun 1. Asliye Ceza Mahkemesi"nin 19/04/2012 tarih ve 2012/51 esas, 2012/255 karar sayılı ilamın temyiz konusu suç tarihinden sonra 07/05/2012 tarihinde kesinleşmesi ve sanığın tekerrüre esas başkaca sabıka kaydı bulunmaması karşısında, anılan hükmün tekerrüre esas alınamayacağı gözetilmeden sanık hakkında hükmolunan cezanın mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenle 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak, yeniden yargılanmayı gerektirmeyen bu hususta, aynı kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden, hüküm fıkrasında tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin bölümlerin tamamen hükümden çıkarılması suretiyle, hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 04/03/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.