Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : TCK"nın 85/1, 22/3, 62/1, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hüküm, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Olay günü saat 10:45 sularında sanık sürücünün idaresindeki araçla iki şeritli, iki yönlü, yol şerit çizgisinin bulunmadığı, asfalt kaplama, düz, kuru ve eğimsiz yolda seyir halindeyken önünde seyir halinde olan başka bir aracı sollamak için karşı şeride geçmesini takiben önce solundan doğru yoldan çıktığı, takiben kendi şeridine dönmek istediği esnada aracının kontrolünü kaybederek 50 metre kadar sağına doğru savrulduğu ve yoldan çıkarak yolun sağında bulunan bahçe duvarına çarptığı, bu çarpmadan sonra aracın yana yatarak 9 metre kadar daha savrulduğu ve meydana gelen kaza neticesinde araç içinde yolcu olarak bulunan bir kişinin kaza nedeniyle öldüğü olayda, tam kusurlu olarak kazaya sebebiyet verdiği anlaşılan sanığın eyleminin TCK"nın 22/3. maddesinde bilinçli taksir hükümleri kapsamında değerlendirilemeyeceği, basit taksir seviyesinde sorumlu olduğu anlaşılan sanık hakkında belirlenen temel cezada anılan madde uyarınca artırım yapılarak fazla cezaya hükmolunması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme uygun olarak BOZULMASINA, 13/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.