MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : TCK"nın 157/1, 62, 52/2-3, 51 maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanıkların mahkumiyetlerine ilişkin hükümler sanıklar müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Sanıkların, katılan ... ile arkadaş oldukları, katılan ..."in annesi ile birlikte hastaneye gittiğini ve evde olmadıklarını fırsat bilerek katılan ..."in üvey babası olan katılan ..."in ikametine giderek ""televizyonu alıp götüreceğiz, bir cihaz takacağız, böylece daha net gösterecek"" dedikleri, katılan ..."in de televizyonun ilk kurulumunu sanıkların yapmış olmaları nedeniyle kuşkulanmayarak televizyonu teslim ettiği, sanıkların televizyonu alarak evden ayrıldıkları ve televizyonu katılanlara iade etmedikleri bu suretle hileli hareketlerle haksız menfaat elde ederek üzerilerine atılı basit dolandırıcılık suçunu işledikleri iddia edilen olayda;
Dairemizin 12/12/2017 tarih ve 2017/25274 Esas, 2017/26739 karar sayılı bozma ilamı doğrultusunda dosyanın uzlaştırma işlemleri yapılmak üzere uzlaşma bürosuna gönderilmesi neticesinde, uzlaştırmanın gerçekleşmediğine dair 01/03/2018 tarihli rapor, sanıkların soyut savunmaları, katılanların sabit olan beyanları, tanık beyanı ile tüm dosya kapsamından sanıkların atılı suçu işlediklerinin sabit olduğu gerekçesine dayanan mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Sanıkların baştan itibaren dolandırıcılık kastıyla hareket ettiklerine dair mahkumiyetlerine yeterli delililin dosya kapsamında bulunmadığına ilişkin tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanıklar müdafisinin temyiz itirazlarının reddi ile hükümlerin ONANMASINA, 04/03/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.