MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Elbistan 3. Asliye Hukuk Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 15/11/2018 tarih ve 2018/217-2018/318 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davacı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili; müvekkilinin davalı şirketin HES projesi kapsamında Kandil baraj inşaatı şantiyelerinde, taraflar arasında yapılan araç kira sözleşmesine göre malzeme, servis ve personel taşıma işini yaptığını, araç kira sözleşmesine göre müvekkilinin normal mesai süresinin 12 saat olduğunu ve bu sürenin aşımı durumunda müvekkilinin alacağına normal saat ücretinin ilave edilmesi gerektiğini, ancak sözleşme süresince davalının müvekkilinin fazladan çalıştığı süre ücretlerini vermediğini ileri sürerek HMK’nın 107. maddesi gereğince şimdilik 100,00 TL’nin hak ediş tarihinden itibaren en yüksek faiziyle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiş, yargılama sırasında talebini 12.169,50 TL olarak belirlemiştir.
Davalı vekili; taraflar arasında araç kiralama sözleşmesi bulunduğunu ve müvekkilinin sözleşme gereğince davacının tüm haklarını ödediğini, davacının müvekkili tarafından yapılan ödemeleri ihtirazi kayıt koymadan kabul ettiğini savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, bozma ilamı ve tüm dosya kapsamına göre, tarafların 01/03/2011 tarihinde Araç Kira Sözleşmesi başlığı altında sözleşme imzaladıkları, sözleşme kapsamında davacı ..."tan işleten sıfatıyla bahsedildiği, sözleşmenin ilgili maddelerine göre aracın arıza, tamirat, sürücü vb. masraflarının işletene ait olacağının, aracın arızalanması durumunda işletenin başka bir vasıta ile sözleşme gereğince üzerine düşen yükümlülükleri yerine getireceğinin, sözleşme gereğince günlük çalışma süresinin 12 saat olduğu ve fazla çalışmaya ihtiyaç duyulduğu zamanlarda bu süreyi aşan saatlerin işleten ...’ın alacağına normal saat ücreti olarak ilave edileceğinin kararlaştırıldığı, ayrıca aracın bir aylık kira ücretinin 2.300,00 TL olarak belirlendiği ve ödemelerin her ayın sonunda Yüksel İnşaat A.Ş.’nin tutmuş olduğu puantaj esas alınarak işleten ... tarafından kesilecek fatura karşılığında ödeneceğinin, yine işletenin Yüksel İnşaat A.Ş."nin emir ve talimatlarına uymak zorunda olduğunun kararlaştırıldığı, bu doğrultuda taraflar arasında imzalanan sözleşmenin hizmet alım sözleşmesi niteliğinde olduğu, davacıya ait hesap ekstresinin incelenmesinde sözleşme süresince davalı tarafından her ay davacıya ödemeler yapıldığı, bu ödemelerin sözleşmede belirtilen aylık ücretin üzerinde olduğu, bu nedenle sözleşme hükümleri karşısında, yapılan ödemelerin içerisinde fazla çalışma ücretinin de yer aldığının kabulü gerektiği, basiretli davranması gereken davacının sözleşme süresince ihtirazi kayıt olmadan ödemeleri kabul ettiği ve delil olarak dayandığı davalıya kesilen fatura örneklerini ibraz edemediği, bu haliyle dosya kapsamı ile iddiasını ispatlayamadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davacı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 06/11/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.