Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın kısmen kabulü ile 22.995,18 TL maddi, 300.000 TL manevi tazminatın davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili ve davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Davacının sosyal ve ekonomik durumu, üzerine atılı suçun niteliği, tutuklanmasına neden olan olayın cereyan tarzı, tutuklu kaldığı süre ve benzeri hususlar ile tazminat davasının kesinleşeceği tarihe kadar davacının elde edeceği parasal değer dikkate alındığında, hükmedilen manevi tazminat miktarının hak ve nesafet ilkelerine uygun, makul olduğu değerlendirilmiş, tebliğnamede bu hususta bozma öneren düşünceye iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre davacı vekilinin, davacı lehine daha fazla maddi ve manevi tazminata hükmedilmesi gerektiğine ilişkin tüm, davalı vekilinin ise hükmedilen manevi tazminat miktarının fazla olduğuna, reddedilen miktar uyarınca hazine lehine vekalet ücreti takdir edilmesi gerektiğine ilişkin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Balıkesir 2. Ağır Ceza Mahkemesinin 28/04/2016 tarih, 2015/292-2016/151 sayılı hükmü ile davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne, maddi tazminat talebinin ise tamamen reddine karar verildiği, davacı vekili ve davalı vekilinin hükmü temyiz etmesi üzerine Dairemizin 13/11/2017 tarih, 2016/10637-2017/8795 sayılı ilamı ile davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddi ile sadece manevi tazminat miktarına ilişkin hükmün bozulmasına karar verildiği, bu kapsamda, mahkemenin davacının maddi tazminat talebinin reddine dair uygulamasının yerinde olduğu halde aynı davaya ilişkin Dairemizin 19/11/2018 tarih 2018/469-2018/10897 sayılı bozma ilamı sonrasında yapılan yargılama sonucunda bu defa maddi tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davalı vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapmayı gerektirmeyen bu hususun aynı Kanunun 322. maddesine göre düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasının 1. bendinin “Davacının maddi tazminat talebinin reddine” şeklinde değiştirilmesi suretiyle, sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.