Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/8188 Esas 2020/1604 Karar Sayılı İlamı

16. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8188
Karar No: 2020/1604
Karar Tarihi: 02.03.2020

Silahlı terör örgütüne üye olma - Yargıtay 16. Ceza Dairesi 2019/8188 Esas 2020/1604 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanığın silahlı terör örgütüne üye olma suçundan mahkumiyet kararı vermiştir. Temyiz talebinin reddi nedeni bulunmadığından işin esasına geçilmiştir. Yargılama sürecindeki tüm deliller hukuka uygun olarak elde edilmiştir. Vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu tespit edilmiştir. Sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden temyiz davası esastan reddedilmiştir. Ancak, sanık hakkında verilen hapis cezasının infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesi yerine mükerrirlere özgü infaz rejimi uygulanması gerektiği tespit edilmiştir. Bu nedenle, hüküm BOZULMUŞ ve düzeltilerek onanmıştır. Hükmün düzeltilmesi için dosyanın Gaziantep 2. Ağır Ceza Mahkemesine gönderilmesine karar verilmiştir.
Kanun Maddeleri:
- TCK'nın 314/2, 62, 53/1-2-3, 58/9, 63
- 3713 sayılı Kanunun 5/1
- Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108/4

16. Ceza Dairesi 2019/8188 E. , 2020/1604 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ceza Dairesi
Suç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1, TCK"nın 62,
53/1-2-3, 58/9, 63, Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin
İnfazı Hakkındaki Kanunun 108/4 maddeleri uyarınca
hükmedilen mahkumiyet kararına ilişkin istinaf
başvurusunun esastan reddi

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki usuli işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, hükme esas alınan tüm delillerin hukuka uygun olarak elde edildiğinin belirlendiği, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde eksiksiz olarak sergilendiği, özleri değiştirmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve kanunda öngörülen suç tipine uyduğu, yaptırımların kanuni bağlamda şahsileştirilmek suretiyle uygulandığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz dilekçesinde ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmediğinden CMK’nın 302/1. maddesi gereğince temyiz davasının esastan reddine, ancak;
Örgüt mensubu olduğu kabul edilen sanık hakkında verilen hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken uygulama maddesi olarak doğrudan ve yalnızca TCK"nın 58/9. maddesinin gösterilmesi gerekirken cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbiri uygulanmasına karar verilmesiyle yetinilmesi yerine Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkındaki Kanunun 108/4. maddesinin uygulama maddesi olarak gösterilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususun CMK’nın 303/1-c maddesi uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan; hükmün tekerrür hükümlerinin uygulanmasına ilişkin kısmı tümüyle çıkartılarak yerlerine "Örgüt mensubu olan sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının TCK"nın 58/9. maddesi uyarınca mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine, cezanın infazından sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına," yazılması suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Gaziantep 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 3. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.03.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.