Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/1851 Esas 2019/7889 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1851
Karar No: 2019/7889
Karar Tarihi: 22.05.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/1851 Esas 2019/7889 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından mahkum edildiği ve temyiz başvurularının incelendiği belirtilen kararda, sanıkların demir hırsızlığı suçunu işlediklerinin kabul edildiği ancak yargılama giderlerinin paylaştırılmasında yanlışlık yapıldığı için kararın bozulduğu ve sanıkların yargılama giderlerinin ayrı ayrı sorumlu tutulmaları gerektiği kararı verildiği ifade edilmiştir. Kararda ayrıca demir hırsızlığının 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/1-e maddesi kapsamında değerlendirildiği belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/1851 E. , 2019/7889 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanıklar hakkında hırsızlık ve mala zarar verme suçlarından verilen hükümler temyiz edilmekle, başvuruların süresi ve kararların niteliği ile suçların tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanıkların etrafı tellerle çevrili olan ancak kapısının kiliti olup olmadığı belli olmayan inşaat alanından hurda demirlerin çalınması eyleminin 5237 sayılı TCK’nın 142/1-e maddesinde düzenlenen suçu oluşturduğunun gözetilmemesi, sonuca etkili görülmediğinden bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, uyulan bozmaya, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanıklar tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Suçu birlikte işleyen sanıklardan neden oldukları yargılama giderlerinin ""Ayrı ayrı"" yerine, "Eşit şekilde"" alınmasına hükmedilmesi suretiyle 5271 sayılı CMK’nın 326/2. maddesine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıklar ... ve ...’un temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla CMUK’nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak; hüküm fıkrasından yargılama giderlerine ilişkin "Eşit şekilde alınarak"" cümlesinin çıkarılarak yerine, ""Sanıkların sebebiyet verdikleri yargılama giderleri oranında ayrı ayrı sorumlu tutulmalarına"" cümlesinin eklenmesi suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/05/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.