Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4870 Esas 2019/5158 Karar Sayılı İlamı

11. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/4870
Karar No: 2019/5158
Karar Tarihi: 29.05.2019

Vergi Usul Kanununa muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2016/4870 Esas 2019/5158 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir vergi usul kanununa muhalefet davasında sanık mahkum edilmiştir. Sanığın aynı takvim yılında birden fazla fatura kullanması nedeniyle zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği, ancak TCK'nin 43. maddesi 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmediği belirtilmiştir. Kararda, Anayasa Mahkemesi'nin 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi gerektiği vurgulanmıştır. Mahkeme kararında, yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, delillerin tartışılarak gerekçeli kararda gösterildiği, sanığın suçu işlediği ve cezanın doğru biçimde belirlendiği belirtilmiştir. Kararda TCK'nin 43. maddesi 1. fıkrası ve 53. maddesi de detaylı bir şekilde ele alınmıştır.

11. Ceza Dairesi 2016/4870 E. , 2019/5158 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa muhalefet
HÜKÜM : Mahkumiyet

Aynı takvim yılında birden fazla fatura kullanılması halinde zincirleme suç hükümlerinin uygulanması gerektiği dikkate alınarak, sanık hakkında TCK"nin 43. maddesinin 1. fıkrasının uygulanması gerektiğinin gözetilmemesi karşı temyiz olmadığından bozma sebebi yapılmamış ve ... sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılama sürecindeki işlemlerin hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen görüşler ile delillerin gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, vicdanî kanının deliller ve dosyadaki bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, fiile uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlenip uygulandığı, kurulan hükümde eleştirilen husus dışında bir aykırılık bulunmadığı anlaşılmış; sanık müdafiinin temyiz nedenleri yerinde görülmemiş olduğundan, hükmün ONANMASINA, 29.05.2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.