Dosya İncelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
1-Suç tarihinde yürürlükte olan 5560 sayılı Kanun ile değişik TCK"nın 191. maddesi ile hüküm tarihinden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun"la değişik TCK"nın 191. maddesi hükümlerinin ayrı ayrı değerlendirilip karşılaştırma yapılması, sonucuna göre lehe kanun tespit edilerek sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, belirtilen nitelikte karşılaştırma yapılmadan hüküm kurulması,
2-Dairemizin 2015/5301 esas ve 2016/6045 karar sayılı, 22/12/2016 tarihli bozma ilamına uyulduğu halde, sanık hakkında kullanmak için uyuşturucu veya uyarıcı madde bulundurma suçundan dolayı başka dava olup olmadığı, varsa sanığın bu suçu diğer davaya konu olan suç nedeniyle verilen tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işleyip işlemediği belirlendikten sonra; sanık bu suçu, daha önce işlediği suçtan dolayı yapılan kovuşturma aşamasında hükmolunan tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin infazı sırasında işlemiş ise, 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasında öngörülen “Erteleme süresi zarfında kişinin kullanmak için tekrar uyuşturucu veya uyarıcı madde satın alması, kabul etmesi veya bulundurması ya da uyuşturucu veya uyarıcı madde kullanması, dördüncü fıkra uyarınca ihlâl nedeni sayılır ve ayrı bir soruşturma ve kovuşturma konusu yapılmaz.” hükmü uyarınca, ikinci suçtan açılan bu davanın kovuşturma şartının ortadan kalkması nedeniyle, CMK"nın 223. maddesinin 8. fıkrası uyarınca “davanın düşmesine” karar verilmesinde zorunluluk bulunduğundan; bu hususta sanığın adli sicil kaydının ve hakkında açılan davalara ilişkin UYAP çıktısının dosyaya konulması dışında, Cumhuriyet Başsavcılığı ve Denetimli Serbestlik Müdürlüğü kanalıyla araştırma yapılması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde hüküm kurulmuş olması,
3-Dosya kapsamına göre, hakkında verilen tedavi ve denetimli serbestlik tedbirinin yerleşim yeri itibari ile yetkili Muş Denetimli Serbestlik Müdürlüğü"nce infazı sırasında, sevk edildiği Muş Devlet Hastanesi’ne süresinde başvurusu ardından, kendisine önceden bildirilen 26/12/2012 tarihli birinci muayene randevusuna mazeret göstermeksizin katılmayan sanığın, 08/01/2013 tarihli yazı ile uyarılmasının ardından, tedavi tedbirinin infazı kapsamında, 15/01/2013 tarihinde yeniden sevk edildiği Muş Devlet Hastanesi"nce kendisine bildirilen 16/01/2013 tarihli muayene randevusuna gelmediğinin tespit edilmesi üzerine, "uyarıya rağmen denetim planını ikinci kez ihlal ettiği" gerekçe gösterilerek, 23/01/2013 tarihinde infaz dosyasının kapatıldığı, sanığın, 12/11/2013 tarihli celsede, “Sivas ilinde çalıştığından tedavi tedbirini yerine getiremediğini” beyan ettiği anlaşılmakla; 28/06/2014 tarihinde yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunla yapılan değişiklikle, TCK"nın 191. maddesinin 4. fıkrasının (a) bendinde yer alan, "kişinin, erteleme süresi zarfında; kendisine yüklenen yükümlülüklere veya uygulanan tedavinin gereklerine uygun davranmamakta ısrar etmesi hâlinde, hakkında kamu davası açılır" hükmü gereğince, somut olayda ısrar koşulunun oluşup oluşmadığı hususunun tartışılmadan yazılı şekilde hüküm kurulması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden, hükmün BOZULMASINA, 21/06/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.