4. Ceza Dairesi Esas No: 2015/26584 Karar No: 2020/600 Karar Tarihi: 13.01.2020
Tehdit - hakaret - kasten yaralama - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2015/26584 Esas 2020/600 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Bu mahkeme kararı Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilmiştir. Sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından beraat kararı verilmiş, ancak kasten yaralama suçundan ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmiştir. Temyiz incelemesi sonucunda, beraat hükümleri onanmış, ancak ceza verilmesine yer olmadığı kararı hatalı bulunarak karar bozulmuştur. Meşru savunma hukuka uygunluk nedeni olarak düzenlenmiş olan TCK'nın 25. maddesi, CMK'nın 223/1-d maddesi uyarınca sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği belirtilmiştir. Sonuç olarak, hüküm düzeltilerek sanığın beraatine karar verilmiştir. Kanun maddeleri: TCK'nın 25. maddesi, CMK'nın 223/1-d maddesi, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi, 1412 sayılı Kanunun 322. maddesi.
4. Ceza Dairesi 2015/26584 E. , 2020/600 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Tehdit, hakaret, kasten yaralama HÜKÜMLER : Beraat, ceza verilmesine yer olmadığı
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü: A-Sanık hakkında tehdit ve hakaret suçlarından verilen beraat hükümlerinin temyiz incelemesinde, Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Eylemlere ve yükletilen suçlara yönelik, katılan ... vekilinin temyiz iddiaları yerinde görülmediğinden, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, B-Sanık hakkında katılan ..."ya yönelik kasten yaralama suçundan kurulan hükmün temyizinde; Eylemlere ve yükletilen suçlara ve yönelik katılan katılan ... vekilinin başkaca temyiz iddiaları yerinde görülmemiştir. Ancak, TCK’nın 25. maddesinde düzenlenen meşru savunma bir hukuka uygunluk nedeni olarak öngörüldüğünden CMK’nın 223/1-d maddesi uyarınca beraat kararı verilmesi gerekirken, yerinde olmayan gerekçeyle ceza verilmesine yer olmadığına karar verilmesi, Kanuna aykırı ve katılan ... vekilinin temyiz iddiaları bu nedenle yerinde görülmekle, hükmün BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi delaletiyle 1412 sayılı Kanunun 322. maddesi uyarınca, hükümdeki “katılan sanık ..."a ceza verilmesine yer olmadığına” ibaresi çıkarılarak yerine “CMK"nın 223/1-d maddesi uyarınca sanığın beraatine” ibaresi eklemek suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 13/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.