MAHKEMESİ : Ankara 4. İş Mahkemesi
TARİHİ : 20/03/2014
NUMARASI : 2013/1310-2014/294

DAVA : Davacı, fazla mesai ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, İzmir Kuş Cennetini Koruma ve Geliştirme Birliğinde saha bekçisi olarak çalıştığını, fazla çalışma yapmasına ve ulusal bayram genel tatil günleri çalışmasına rağmen zamlı ücret ödemesi yapılmadığını belirterek, müvekkilinin fazla çalışma ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, müvekkili kurum tarafından davacının hak kazandığı tüm fazla çalışma ve ulusal bayram genel tatil ücreti alacaklarının bordrolara yansıtılmak suretiyle ödendiğini ifade ederek davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, delil durumuna göre ulusal bayram genel tatil ücreti talebi reddedilerek, fazla mesai ücreti isteği hüküm altına alınmıştır.
Temyiz:
Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Taraflar arasıda davacının fazla mesai ücreti alacağının bulunup bulunmadığı hususu ihtilaflıdır.
4857 sayılı İş Kanunu"nun 63. maddesine göre çalışma süresi haftada en çok 45 saat olarak belirtilmiş devamında tarafların anlaşması ile haftalık normal çalışma süresi işyerlerinde haftanın çalışılan günlerine, günde onbir saati aşmamak şartı ile farklı şekilde dağıtılabileceği ifade edilmiştir.
4857 sayılı Kanun"un 41. maddesine göre haftalık kırkbeş saati aşan çalışmalar fazla çalışma sayılır. Günlük çalışma süresinin onbir saatten fazla olamayacağı Kanunda emredici şekilde düzenlendiğinden, tespit edilen fazla sürelerin denkleştirmeye tabi tutulmaması, onbir saati aşan çalışmalar için zamlı ücret ödenmesi gerekir.
Somut olayda, davacının saha bekçisi olarak çalıştığı anlaşılmaktadır. İşverence çalışma şekline dair nöbet çizelgesi ve benzeri yazılı belge bulunmadığı bildirilmiştir. Yargılama sırasında dinlenen tanıklar, bu şekilde dört-beş bekçinin çalıştığını, haftada bir gün izinli olmak kaydıyla tüm zamanlarını sahada geçirdiğini, mesai mefhumu olmadığını beyan etmiştir. Çalışma süresinin yirmidört saat olması durumunda işçinin ancak ondört saat çalışabileceği Dairemizin ve Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun yerleşik uygulaması gereği kabul edilmektedir. Bu durumda işçinin çalıştığı günlerde günlük onbir saati aşan çalışmaları fazla çalışma sayılarak alacak hesaplaması bu şekilde yapılmalıdır. Yani haftada altı gün, günde yirmidört saat çalışan davacının, fiili çalışmasının ancak günde ondört saat olabileceği kabul edilerek, belirtildiği şekilde onbir saati aşan günde üç saat fazla mesaisinin bulunduğu kabul edilmelidir.
Mahkemece yeniden bilirkişi raporu alınarak, yukarıda açıklandığı şekilde günde üç saat üzerinden hesaplama yaptırılmak üzere dava konusu alacak hakkında bir karar verilmelidir.
Sonuç: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 12.11.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.