MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Mahkumiyet

Sanığın yokluğunda verilen kararın, aynı zamanda bilinen en son adresi olan MERNİS adresine öncelikle Tebligat Kanunu’nun 21/1. maddesine göre tebliği gerekirken, doğrudan Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesi gereğince yapılan 25/02/2016 tarihli tebliğ işlemi usulsüz olduğundan; sanığın öğrenme üzerine hükmü yasal süresinde temyiz ettiği kabul edilerek yapılan incelemede;
Dairemizin 29/03/2021 tarihli müzekkeresine istinaden, Mahkemece aynı tarihli cevabi yazı ekinde gönderilen adli emanetin 2013/93 sırasında kayıtlı motorlu araç trafik belgesi üzerinde Heyetimizce yapılan gözlemde, muayene işlemindeki sahteciliğin ilk bakışta farkedilemediği ve aldatma niteliği bulunduğundan, tebliğnamedeki bozma düşüncesine iştirak edilmemiş; 5237 sayılı TCK’nin 53. maddesinin uygulanmasında, Anayasa Mahkemesi’nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yargılamanın hukuka uygun olarak yapıldığı, iddia ve savunmada ileri sürülen hususların gerekçeli kararda gösterilip tartışılarak değerlendirildiği, fiilin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, suç vasfının doğru biçimde belirlendiği, cezanın kanuni takdir sınırlarında uygulandığı, incelenen dosyaya göre kurulan hükümde bir isabetsizlik bulunmadığı anlaşılmış, sanığın temyiz nedenleri yerinde görülmediğinden hükmün ONANMASINA, 12/04/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.