Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/8037 Esas 2019/8157 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/8037
Karar No: 2019/8157
Karar Tarihi: 12.03.2019

Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/8037 Esas 2019/8157 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, sanık hakkında kasten yaralama suçuyla ilgili olarak hüküm verdi ve açıklanmasının geri bırakılmasına karar verdi. Ancak, diğer suçlamalardan beraat etti. Temyiz istemi, açıklanmasının geri bırakılması kararı için geçersiz olduğu için reddedildi. Beden veya ruh sağlığına zarar veren nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun bırakma ve şantaj suçlarından sadece beraat hükümleri verildi. Kanun maddeleri 5271 sayılı CMK'nın 231/5 ve 231/12 maddeleri, 5320 sayılı Kanun'un 8/1 maddesi ve 1412 sayılı CMUK'nın 317 maddesi.

14. Ceza Dairesi 2018/8037 E. , 2019/8157 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi

HÜKÜM : Kasten yaralama suçundan kurulan hükmün açıklanmasının geri bırakılması, diğer atılı suçlardan beraat

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelendi.
...... hakkında kasten yaralama suçundan dolayı 5271 sayılı CMK"nın 231/5. maddesine göre verilen hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın aynı Kanunun 231/12. maddesi uyarınca itirazı kabil kararlardan olup temyiz yeteneğinin bulunmadığı ve anılan hükme yönelik temyiz istemi CMK"nın 264. maddesine göre itiraz kabul edilip, bu hususta gerekli kararın mahalinde merciince verilmesi gerektiği anlaşıldığından, anılan hükme yönelik temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek, 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca Reddiyle, incelemenin beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde nitelikli cinsel saldırı, kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve şantaj suçlarından kurulan hükümlerle sınırlı olarak yapılmasına karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Delilleri takdir ve gerekçesi gösterilmek suretiyle verilen beraat hükümleri usul ve kanuna uygun olduğundan, katılan vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 12.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.