Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/17274 Esas 2015/30754 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla mesai, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatları tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, iş sözleşmesini haklı sebeple feshettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
Davalı, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Karar taraf vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, tarafların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı temyizi yönünden;
Somut olayda, davacı işçi, davalı işverene 29.06.2010 tarihinde noterden gönderdiği ihtarnamede, dava konusu alacakların bir gün içerisinde ödenmesi hususunda talepte bulunmuştur. Söz konusu ihtarname, 05.07.2010 tarihinde davalıya tebliğ edilmiştir. Bu durumda, davalı taraf dava tarihinden önce temerrüde düşürüldüğünden kıdem tazminatı dışındaki dava konusu alacakların tümüne temerrüt tarihi olan 07.07.2010 tarihinden itibaren faize hükmedilmesi gerekirken, ıslah ile talep edilen miktarlar için ıslah tarihinden itibaren faize hükmedilmesi hatalıdır.
3-Davalı temyizi yönünden;
Taraflar arasında fazla çalışma sürelerinin tespiti bakımından uyuşmazlık bulunmaktadır. Somut olayda, karara esas teşkil eden bilirkişi raporunda, davacı tanık beyanlarına dayanılarak, davacının tüm çalışma döneminde haftada altı gün boyunca her gün onbeş saat çalıştığı kabul edilerek, iki buçuk saat ara dinlenme düşülmek suretiyle haftada otuz saat fazla çalışma yaptığı saptanmış ise de, işçinin fiilen yaptığı işin niteliği de nazara alınarak, taraf şahitlerinin beyanları ve dosya kapsamındaki deliller birlikte değerlendirildiğinde, davacının haftalık onsekiz saat fazla çalışma yaptığının kabulü dosya içeriğine uygun düşecektir.Bu tespite göre davacının fazla çalışma ücreti alacağı yeniden hesaplanmalı ve ilk kararda yapılan takdiri oran üzerinden indirim yapıldıktan sonra sonuca gidilmelidir.
Davacı işçiye davalı işveren işyerinde sağlanan yemek sosyal yardımı hususu ihtilaflıdır.
Somut olayda; hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının giydirilmiş ücreti belirlenirken, taşra meslek odaları fiyat tarifesine göre 2010 yılı 3. sınıf lokanta tabldot ortalama bir öğün yemek bedelinin; 6,00 TL, kahvaltı bedelinin 3,00 TL olduğu belirtilerek, günde üç öğün yemek bedeli olan 15,00 TL yemek yardımından faydalandığı kabul edilerek sonuca gidilmiştir. Kabul edilen miktar 2010 yılı için fahiş olup, yemek yardımının işverene maliyeti araştırılarak yemek yardımı miktarı belirlenmelidir. Eksik inceleme ve araştırma ile sonuca gidilmesi hatalı olup, kararın bu yönden de bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının isteği halinde ilgilisine iadesine, 11.11.2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.