Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Hüküm : Davanın reddine

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Davacının gözaltına alınarak tutuklandığı tarihler dikkate alındığında 5320 sayılı Kanunun 6/1. maddesine göre, tazminat talebinin 5271 sayılı CMK"nın 141. - 144. maddeleri hükümlerine göre incelenip karara bağlanması gerektiği ve 5271 sayılı CMK"nın 142/1. maddesinde koruma tedbirleri nedeniyle tazminat istemlerinin her halde karar veya hükümlerin kesinleşme tarihini izleyen bir yıl içinde dava konusu edilebileceğinin belirtildiği, bu kapsamda dosya içeriğine göre; davacının silahlı terör örgütüne üye olma suçundan gözaltına alınarak tutuklandığı, yapılan yargılama sonunda İstanbul 9. Ağır Ceza Mahkemesinin 03/10/2013 tarih, 2012/98 Esas, 2013/165 sayılı kararı ile davacı hakkında tutuklandığı suç olan silahlı terör örgütüne üye olma suçundan ceza tertibine yer olmadığına karar verildiği, hükmün sanığın (davacının) müdafinin yüzüne karşı verildiği ve hükme yönelik herhangi bir temyiz talebinin bulunmadığı dikkate alındığında, 11/10/2013 tarihinde kesinleştiğinin kabulünün gerekeceği, davanın ise hükmün kesinleşme tarihini izleyen bir yıllık hak düşürücü süre geçtikten sonra 07/01/2015 tarihinde açıldığı gözetilerek, davanın süresinde açılmaması nedeniyle reddine karar verilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile davanın reddine karar verilmesi, gerekçesi itibariyle yanlış, sonucu itibariyle doğru kabul edilmekle,
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; davanın reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmadığından, davacı vekilinin tüm temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme uygun olarak ONANMASINA, 13/01/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.