İcrai davranışla görevi kötüye kullanma - Yargıtay 5. Ceza Dairesi 2014/10762 Esas 2018/3115 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : İcrai davranışla görevi kötüye kullanma
HÜKÜM : Mahkumiyet


Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Sanığın, katılan ve müşteki tarafından kıdem tazminatı davası açılması amacıyla vekil tayin edilmesine rağmen dava açmaması ve masraf olarak katılandan aldığı 190 TL ile müştekiden aldığı 200 TL"yi iade etmeme eyleminin kül halinde TCK.nın 257/2 maddesinde düzenlenen ihmali davranışla görevi kötüye kullanma suçunu oluşturduğu ve bu uygulamaya nazaran da hakkında TCK.nın 43/1. maddesinin tatbik edilmesi gerektiği halde yazılı şekilde icrai davranışla görevi kötüye kullanma suçundan hüküm kurulması,
Suç tarihinin gerekçeli karar başlığında 29/09/2009 yerine 2009 Eylül ayı olarak gösterilmesi,
TCK.nın 53/1-e maddesindeki hak ve yetkiyi kötüye kullanmak suretiyle atılı suçu işlediği kabul edilen sanık hakkında aynı Kanunun 53/5. maddesinin uygulanmaması,
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanunun 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasını ödememesi
durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK.nın 321 ve 326/son maddeleri uyarınca BOZULMASINA, 25/04/2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.