Yargıtay 19. Hukuk Dairesi 2016/11029 Esas 2017/5288 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Tüketici Mahkemesi

Taraflar arasındaki itirazın iptali davasının yapılan yargılaması sonunda ilamda yazılı nedenlerden dolayı davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü.
- K A R A R -

Davacı vekili, taraflar arasında imzalanan kredi kartı sözleşmesi uyarınca davalıya kredi kartı verildiğini, çekilen ihtarnameye rağmen borcun zamanında ödenmemesi üzerine icra takibine geçildiğini,davalının açılan bu takibe karşı olarak itirazda bulunduğunu belirterek, itirazın iptaline ve icra inkar tazminatına hükmedilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı davaya cevap vermemiş, davalı vekili duruşmadaki beyanında davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, yapılan yargılama ve alınan bilirkişi raporu ile, davacı banka tarafından davalıya kredi kartı kullandırıldığı, borcun taksitle ödenecek şekilde ödeme planına bağlandığı, bu nedenle 6502 sayılı Tüketici Kanununun 22/2 maddesi gereğince, taraflar arasındaki ilişkinin tüketici kredisi olarak değerlendirilmesi gerektiği, 10/09/2014 tarihli borç taksitlendirme ödeme planı itibariyle davalının toplam 8.044,95-TL borcu bulunduğu, davalıya gönderilen ihtarnamenin sözleşmedeki yazılı adrese gönderilmiş olduğu ve 03/02/2015 tarihinde temerrütün oluştuğu, yapılan taksitlendirme işleminde yıllık %9,60 akdi faiz oranının belirlendiği, Borçlar Kanununun 120.maddesi gereğince; temerrüt faiz oranının yıllık %18 oranını geçemeyeceği, bu nedenle davacının talep ettiği yıllık %30,24 temerrüt faiz talebinin yerinde olmadığı gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne, %20 icra inkar tazminatının davalıdan tahsiline karar verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Dava kredi kartı harcamalarından kaynaklanan alacağın tahsili için girişilen icra takibine itirazın iptali istemine ilişkindir.
5464 Sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunun 26. maddesi ile kredi kartı borçları yönünden özel bir faiz düzenlemesine yer verilmiştir.Bu itibarla kredi kartları borçları yönünden 6098 Sayılı TBK.’nun faiz sınırlamalarına ilişkin 88.ve 120. maddeleri değil, 5464 Sayılı Banka Kartları ve Kredi Kartları Kanunun 26. maddesi hükmünün uygulanması gerekir.Mahkemece bu hususta yanılgılı değerlendirme yapılarak yazılı şekilde hüküm kurulması doğru görülmemiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA, peşin harcın istek halinde iadesine, 21/06/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.