Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/5083 Esas 2019/2229 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma-Ziynet Alacağı

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından kusur belirlemesi, reddedilen yoksulluk nafakası ve manevi tazminat talepleri, lehine hükmedilen maddi tazminatın miktarı ile ziynet alacağı davasının reddedilen kısmı yönünden; davalı erkek tarafından ise kusur belirlemesi, kadın yararına hükmedilen tedbir nafakası ve maddi tazminat yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dava; kadın tarafından açılan evlilik birliğinin sarsılması hukuki nedenine dayalı boşanma davası olup ilk derece mahkemesince yapılan yargılama sonucunda boşanmaya sebebiyet veren olaylarda eşit kusurlu oldukları belirtilerek tarafların boşanmalarına karar verilmiş, hükme karşı, davacı kadın tarafından istinaf kanun yoluna başvurulmuştur. Bölge adliye mahkemesince yapılan kanun yolu incelemesi sonucunda, davalıya dava dilekçesinin 08.12.2015 tarihinde tebliğ edildiği, davalı erkeğin yasal süre geçtikten sonra 18.01.2016 tarihinde davaya cevap verdiği, bu nedenle davacı kadına kusur yüklenemeyeceği, davalı erkeğe ilk derece mahkemesince yüklenen ve erkek tarafından da istinaf edilmeyerek kesinleşen kusurlu davranışları karşısında boşanmaya neden olan olaylarda davalı erkeğin tam kusurlu olduğu gerekçesiyle, davacı kadının "kusur belirlemesi, tedbir nafakası ve maddi tazminata" yönelik istinaf başvurusunun kabulü ile gerekçenin davalı erkeğin tam kusurlu olduğu şeklinde düzeltilmesine, ilk derece mahkemesinin ilgili hükümlerinin kaldırılarak davacı kadın lehine tedbir nafakası ve maddi tazminata hükmedilmesine, sair istinaf istemlerinin ise reddine karar verilmiş hüküm taraflarca temyiz edilmiştir.
Davanın açıldığı 21.12.2015 tarihi dikkate alındığında davalı erkeğe dava dilekçesinin 08.12.2015 tarihinde tebliğ edilmesi hayatın olağan akışına aykırı olduğu gibi davalı erkek vekili tarafından sunulan PTT tebliğ evraklarından da anlaşıldığı üzere dava dilekçesinin davalı erkeğe 08.01.2016 tarihinde tebliğ edildiği, anılan yanlışlığın tebliğ memurunun numaratör kaşe hatasından kaynaklandığı anlaşılmaktadır. Bu durumda davalı tarafın 18.01.2016 tarihli cevap dilekçesi ile 03.03.2016 tarihli ikinci cevap dilekçesi yasal süresinde dosyaya sunulmuştur. Hal böyle ikan davalı erkeğin yasal süresinde sunduğu dilekçelerinde dayandığı delil ve vakıalara göre dosyadaki tüm deliller hep birlikte değerlendirilerek sonucu uyarınca karar verilecek yerde, yazılı şekilde hüküm kurulması doğru olmayıp, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi hükmünün BOZULMASINA, bozma sebebine göre tarafların sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatırana geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi ilgili hukuk dairesine gönderilmesine, oybirliğiyle karar verildi. 06.03.2019 (Çrş.)