Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2019/5361 Esas 2020/1416 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :TİCARET MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada Ankara 1. Asliye Ticaret Mahkemesince bozmaya uyularak verilen 30/10/2017 tarih ve 2017/235-2017/859 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesinin davalı vekili tarafından istenildiği ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçeler, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili ile davalı arasında imzalanan sistem kullanım anlaşması"nın 10. maddesi uyarınca davalı tarafça, her bir trafo merkezi için reaktif sınırların aşıldığı gerekçesiyle müvekkiline Mayıs 2010 dönemi için cezai şart faturası düzenlendiğini, müvekkilince itirazi kayıtla cezai şart faturasının ödendiğini, cezai şart uygulanması şartlarının bulunmadığı gibi hesaplamanın hatalı ve fahiş olduğunu ileri sürerek, davalı TEİAŞ"ın 212.648,88 TL"lik ceza faturasının hukuka aykırı olduğunun tespiti ile bu miktarın ödeme tarihinden itibaren faiziyle müvekkiline iadesine karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece, uyulan bozma ilamı, iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, taraflar arasındaki sözleşmenin 10. maddesinde, anlaşma hükümlerinin herhangi birini ihlal edilmesi ve ihlalin davalının uyarısına rağmen uyarıda belirtilen süre içerisinde sona erdirilmemesi halinde davalı tarafından ceza uygulanacağının düzenlendiği, dava konusu ihlal ile ilgili davalı şirketçe herhangi bir uyarıda bulunulmadığı, bu suretle faturanın sözleşme hükümlerine aykırı olarak tanzim edildiği gerekçesiyle davanın kabulüne, 212.648,88 TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına ve delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre, davalı vekilinin bütün temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davalı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 10.894,04 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davalıdan alınmasına, 17/02/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.