Resmi belgede sahtecilik - Yargıtay 21. Ceza Dairesi 2016/11312 Esas 2017/1419 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Resmi belgede sahtecilik
HÜKÜM : Direnme

02.12.2016 gün ve 29906 sayılı Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu ile Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılmasına Dair Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanuna; (1) Bölge adliye mahkemelerinin göreve başlama tarihinden önce verilen kararlarla ilgili Yargıtay ceza daireleri tarafından verilen bozma kararları üzerine mahkemelerce verilen direnme kararları, kararına direnilen daireye gönderilir. (2) Bu Kanunun yürürlüğe girdiği tarih itibarıyla Yargıtay Ceza Genel Kurulunda bulunan dosyalar kararına direnilen daireye gönderilir. (3) Daire, mümkün olan en kısa sürede direnme kararını inceler ve yerinde görürse kararını düzeltir; görmezse dosyayı Yargıtay Ceza Genel Kuruluna gönderir" biçiminde geçici 10. madde eklenerek direnme üzerine gelen, halen Ceza Genel Kurulunda bulunan ve henüz karara bağlanmamış olan dosyaların da kararına direnilen daireye gönderileceğinin belirtilmiş olması nedeniyle, Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nca Dairemize gönderilen dosya yeniden okunarak gereği görüşülüp düşünüldü;
Yargıtay Ceza Genel Kurulu"nun 23.02.2010 gün ve 2010/11-34-35 sayılı tevdii kararında da vurgulandığı üzere yerel mahkemece ilk hükümde yer almayan yeni ve değişik gerekçeyle hüküm kurulmuş olması nedeniyle direnme kararının yeni hüküm olarak kabulü ile yapılan incelemede;
Gerekçeli karar başlığına, 20.11.2000 olarak yanlış yazılan suç tarihinin, mahallinde 02.04.2002 olarak düzeltilmesi mümkün görülmüştür.
5237 Sayılı Türk Ceza Kanununun 7. ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 Sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri uyarınca sanığa yüklenen resmi evrakta sahtecilik eyleminin 765 sayılı TCK.nun 342/1. (5237 sayılı TCK.nun 204/1.) maddesinde öngörülen suçu oluşturduğu ve bu suçun yasada gerektirdiği cezasının türü ve üst sınırı itibariyle tabi olduğu ve hüküm tarihinde yürürlükte bulunan ve sanık lehine olan 5237 sayılı TCK.nun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suçun işlendiği 02.04.2002 tarihinden hüküm tarihine kadar gerçekleşmediği gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması,
Yasaya aykırı ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün bu sebepten 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak anılan sürenin inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşıldığından aynı kanunun 322. maddesindeki yetkiye dayanılarak sanık hakkındaki kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nun 66/1-e, 67/4 ve CMK’nın 223/8. maddeleri gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE, 21.03.2017 gününde oybirliği ile karar verildi.