MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM: Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-Sanığın eylemini cami içinden işlediği anlaşılmakla, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 28.02.2017 tarih, 2016/2-833 Esas ve 2017/115 Karar sayılı kararında da belirtildiği üzere, 28.06.2014 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun ile TCK"nun 142/1-a maddesindeki “Kamu kurum ve kuruluşlar” ile “İbadete ayrılmış yerlerde bulunan” cümlelerinde herhangi bir değişiklik yapılmamış olsa bile bu yerler aynı zamanda bina vasfında olduğundan dolayı bir fiille 2 bendin (142/1-a ve 142/2-h) ihlal edilmesi nedeniyle TCK"nun 44. maddesi gereği ağır olan TCK"nun 142/2-h maddesine göre cezalandırılmasına karar verilmesi gerektiği halde, aynı Yasa"nın 142/1-a maddesi gereğince hüküm kurulması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
2-Dosya kapsamına göre suçun 03:00’te işlendiğinin fark edildiği ancak sanığın eylemini hangi saatte gerçekleştirdiğinin tespit edilememesi nedeniyle, atılı hırsızlık suçunun sanık lehine gündüz sayılan zaman dilimi içerisinde işlendiğinin kabul edilmesi gerektiği gözetilmeden TCK’nın 143 maddesinin uygulanması suretiyle fazla ceza tayini,
3-Anayasa Mahkemesinin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükümlerin bu sebeplerden dolayı isteme uygun olarak BOZULMASINA, bozma sonrası kurulacak hükümde CMUK"nın 326/son maddesi uyarınca kazanılmış hakkın gözetilmesine, 26.01.2021 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.