Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Suç : Taksirle öldürme
Hüküm : 1-Katılan sanık ... hakkında; TCK’nın 85/2,
22/3, 62/1, 63, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet,
2-Katılan sanık ... hakkında; TCK’nın 85/2,
62/1, 63, 53/6. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Taksirle öldürme suçundan katılan sanıkların mahkumiyetine ilişkin hükümler, katılan sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1-Katılan sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında TCK"nın 85/2, 22/3. maddeleri gereği hükmedilen 2 yıl 16 ay hapis cezasının TCK"nın 62/1. maddesi gereğince yapılan indirim sonucu 2 yıl 9 ay 10 gün olarak tayini yerine 1 yıl 21 ay 10 gün olarak belirlenmesi, aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Katılan sanık ... idaresindeki otomobil ile yanında yolcu olarak bulunan ölen dedesi ve kuzeni ile birlikte gece vakti, meskun mahal dışında seyir helinde iken, kendisine dur işaret levhası bulunan kavşaktan sola dönmek istediği sırada, karşı yönden gelen 1,61 promil alkollü olduğu tespit edilen katılan sanık ... idaresindeki otomobil ile asli kusurlu olarak çarpıştığı olayda; tali kusurlu olarak bir kişinin ölümü ile iki kişinin nitelikle şekilde yaralanmasına neden olan sanık ... hakkında alt sınırdan ayrılarak ceza verilmesinde; ayrıca Adli Tıp Kurumunun bilimsel verilere dayanarak oluşturduğu görüşlere ve Dairemizin yerleşmiş uygulamalarına göre, 100 promilden fazla alkol miktarı güvenli sürüş yeteneğini ortadan kaldıracağından, bilinçli taksir hükümlerinin uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki bu hususlarda bozma isteyen görüşlere iştirak edilmemiştir.
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık ... müdafinin sanığın kusursuz olduğuna ilişkin Adli Tıp Kurumu Trafik İhtisas Dairesinin raporunun hükme esas alınması gerektiğine, sanık hakkında alt sınırın üzerinde ceza verildiğine, sanığın alkollü olmasının kazaya etkisinin olmadığına ilişkin temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün isteme aykırı olarak ONANMASINA,
2-Katılan sanık ... hakkındaki mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz itirazlarının incelenmesine gelince;
Bozma ilamına uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, katılan sanık ... müdafinin sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Dairemizin 10.01.2017 tarih ve 2015/14451 - 2017/144 sayılı ilamı ile hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi, aleyhe temyiz olmaması nedeni ile ceza miktarı bakımından sanığın kazanılmış hakkı saklı kalmak kaydıyla bozma kararı verildiğinden, sonuç ceza miktarının sanık lehine kazanılmış hak teşkil edeceği gözetilip, 1412 saylı CMUK"un 326/son. maddesi uyarınca kazanılmış hak nedeniyle infazın 18.09.2014 tarih ve 2013/210 - 2014/155 sayılı ilk hüküm ile sanık hakkında tayin edilen 2.000 TL adli para cezası üzerinden yapılacağının belirtilmesi gerektiğinin gözetilmemesi;
Kanuna aykırı olup, hükmün bu nedenlerle 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi gereğince halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılamayı gerektirmeyen bu konularda, aynı Kanunun 322. maddesi gereğince karar verilmesi mümkün bulunduğundan, aynı maddenin verdiği yetkiye istinaden hüküm fıkrasına, “18.09.2014 tarih ve 2013/210 - 2014/155 sayılı ilk hüküm katılan sanık müdafii tarafından temyiz edilmiş, aleyhe temyiz olmaması nedeniyle, 5271 sayılı CMUK"un 326/son maddesi dikkate alınarak, katılan sanık hakkındaki 2.000 TL adli para cezasına ilişkin mahkumiyet hükmünün infaz aşamasında gözetilmesine” cümlesinin eklenmesi ve hükümdeki diğer hususların aynen bırakılması suretiyle, eleştirilen husus dışında sair yönleri usul ve Kanuna uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.01.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.