MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara 2. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 13/12/2017 tarih ve 2017/1 E. - 2017/467 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 18/10/2018 tarih ve 2018/371 E. - 2018/1068 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davacı şirketin dava dışı MİGROS GENOSSENSCHAFTS BUND ile imzaladığı lisans sözleşmesi ile TPMK nezdinde tescilli "M-LIFE" ibareli 2009/47503 sayılı ve "M SELECTİON" ibareli 2009/50244 sayılı markaların kullanım hakkını edindiğini, ayrıca "MİGROS", "M", "MM", "MMM" ibareli dünyaca tanınmış markaların Türkiye"deki kullanım hakkının davacıya ait olduğunu, davalının "MM+şekil" ibareli 34. sınıftaki ürünleri içeren 2015/105003 sayılı marka tescil başvurusuna yaptığı itirazın nihai olarak TPMK YİDK tarafından rededildiğini, oysa ki davalı başvuru tescilinin davacı markalarıyla iltibasa neden olacağı gibi onların tanınmışlığından haksız yarar sağlayacağını, itibar ve ayırt edici karakterine zarar vereceğini ileri sürerek YİDK"in 2016-M-10697 sayılı kararının iptaline ve davalı markasının hükümsüzlüğü ile sicilden terkinine karar verilmesini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının usul ve yasaya uygun olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket vekili, itiraza mesnet markalar sahibinin dava dışı yabancı şirket olduğundan davacının işbu davayı açma yetkisinin bulunmadığını, davalının "MM" ibareli birçok markasının TPMK nezdinde tescilli olduğunu, özellikle 2007/53475 sayılı markasının tescilli ve kullanılmakta bulunduğunu, davalının 70 yıldan bu yana tütün mamulleri ticareti ile ilgilendiğini ve dünyanın birçok ülkesinde markalarının tescilli olduğunu, itiraza mesnet davacı markaları ile davalı markası arasında iltibasa neden olacak bir benzerlik bulunmadığını, davalının "MM" ibareli markasının aynı zamanda tanınmış marka olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece iddia, savunma ve tüm dosya kapsamına göre, ayırt edicilik sağlamak amacıyla harflerin remiz, tezyinat, çizgi, resim veya renkle zenginleştirilerek tescilinin mümkün olabileceği, davacının "M", "MM" ve "MMM" ibareli markalarının tanınmışlığının bulunduğu, her iki markada bulunan "M", "MM" ve "MMM" harflerinin düzenleme biçimlerinin, biçimlendirme, renklendirme, kaligrafi ve yönlendirme itibariyle tamamen farklı olduğu, işaret ve markalardaki harflerin düzenleme biçiminin yeteri derecede farklılık yarattığı, taraf markaları arasında görsel, sescil ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürecek derecede bir benzerlik bulunmadığı, ayrıca başvurunun davalının 2007/53475 sayılı 23.09.2009 tarihinde tescil olunan markasının serisi mahiyetinde olduğu, bir an için taraf markaları arasında benzerlik olduğu kabul edilse dahi bu nedenle de başvurunun tescilinin mümkün bulunduğu gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince tüm dosya kapsamına göre, davacı vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 06/11/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.