Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/2673 Esas 2016/11407 Karar Sayılı İlamı

7. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/2673
Karar No: 2016/11407
Karar Tarihi: 25.05.2016

Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2015/2673 Esas 2016/11407 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davacı işçi, haksız olarak işten çıkarıldığı gerekçesiyle kıdem ve ihbar tazminatı, asgari geçim indirimi ve yıllık izin ücreti talebinde bulunmuştur. Davalı işveren ise davacının sorumsuz ve kendi başına buyruk davranışlarda bulunduğunu ve bu sebeple iş akdinin feshedildiğini belirtmiştir. Mahkeme davacının taleplerini kabul etmiştir ancak asgari geçim indirimi konusunda uyuşmazlık bulunmuştur. Bilirkişi raporuna göre asgari geçim indirimi ücretleri tam olarak ödenmemiştir. Ancak davacıya ait prime esas kazançlarını gösteren vizite kağıdında asgari ücretin üzerinde bildirim yapıldığı görülmüştür. Dosyaya sunulan ödeme listesine göre asgari ücretin üzerinde ödeme yapıldığı ancak bu ödemelerin ne için olduğu belirsizdir. Bu nedenle eksik inceleme ile hüküm kurulmuştur ve karar bozulmuştur. Kanun maddeleri: 4857 sayılı İş Kanunu 25/II-h.

7. Hukuk Dairesi 2015/2673 E. , 2016/11407 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :İş Mahkemesi

Dava Türü : Alacak

YARGITAY İLAMI

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine,
2-Davacı 02.11.2009 tarihinde haksız olarak işten çıkarıldığını iddia ederek kıdem ve ihbar tazminatı ile asgari geçim indirimi ve yıllık izin ücreti alacağını talep etmiştir.
Davalı, davacının mesai saatleri içerisinde sorumsuz ve kendi başına buyruk davranışlarda bulunması nedeniyle 4857 sayılı İş Kanununun 25/II-h maddesi uyarınca iş akdine son verildiğini beyanla davanın reddine karar verilmesi gerektiğini savunmuştur.
Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacı işçinin asgari geçim indirimi ödemelerinin yapılıp yapılmadığı konusunda uyuşmazlık bulunmaktadır.
Somut olayda davacı, dava dilekçesinde asgari geçim indirimi ücretlerinin “tam olarak ödenmediğini” iddia etmiş, bilirkişi ise 16.07.2008-02.11.2009 tarihleri arasındaki dönem için hiç ödenmediğini kabul ederek hesaplama yapmıştır. Davalı tarafından dosyaya sunulan davacıya ait prime esas kazançlarını gösteren vizite kağıdında asgari ücretin üzerinde bildirim yapıldığı anlaşılmaktadır. Davacının ücretinin asgari ücret olduğu ancak dosyaya sunulan ödeme listesine göre asgari ücretin üzerinde ödeme yapıldığı anlaşılmakla, asgari ücretin üzerindeki ödemelerin ne için olduğu, gerekirse işyeri kayıtları üzerinde araştırma yaptırılarak, bu ödemeler asgari geçim indirimi haricinde bir alacağa ilişkin ise şimdiki gibi karar verilmesi, ancak asgari geçim indirimine ilişkin ödemeler ise ödenmesi gereken asgari geçim indirimi miktarı tespit ettirilerek ödemeler mahsup edilerek bir karar verilmesi gerekirken eksik inceleme ile hüküm kurulması hatalı olup bozma nedenidir.

SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 25.05.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.