MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 22. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 5. Asliye Ticaret Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı davacılar ile davalılar ... ve ... vekilinin istinaf başvurularının davalılar yönünden esastan reddine, davacılar yönünden ise kısmen kabulüne dair verilen hükmün süresi içinde davacılar vekili ile davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

- K A R A R -
Davacılar vekili; davalıların sürücü, işleten ve trafik sigortacısı olduğu aracın davacıların desteğine çarpması sonucu desteğin vefat ettiğini belirterek, fazlaya ilişkin haklar saklı kalmak kaydıyla şimdilik 2.000,00 TL maddi tazminatın tüm davalılardan, davacı ... için 40.000,00 TL, Ayşe Birce için 60.000,00 TL olmak üzere toplam 100.000,00 TL manevi tazminatın da davalılar ... ile ..."den müştereken ve müteselsilen tahsilini talep etmiş, talebini 42.759,30 TL’ye yükseltmiştir.
Davalılar, davanın reddine karar verilmesini savunmuşlardır.
İlk Derece Mahkemesinin ilamında, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; Davacıların maddi tazminat taleplerinin reddine, davacıların manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulü ile davacı ... Ürer için 15.000,00 TL, davacı ... için 10.000,00 olmak üzere toplam 25.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 20/08/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ..."den müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; karara karşı davacılar vekili ile davalılar ... ve ... vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi’nce, açıklanan nedenlerle davacılar vekili ile davalılar vekilinin istinaf itirazlarının HMK"nın 353/(1).b.1. maddesi uyarınca esastan reddine, davacılar vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile HMK"nın 353/(1).b.2. maddesi uyarınca ilk derece mahkemesi kararının düzeltilerek yeniden esas hakkında hüküm verilmesine, buna göre; davacıların maddi tazminat talepleri hakkında konusu kalmayan davanın esası hakkında karar verilmesine yer olmadığına, davacıların manevi tazminat taleplerinin kısmen kabulü ile davacı ... Ürer için 50.000,00 TL, davacı ... için 30.000,00 olmak üzere toplam 80.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihi olan 20/08/2013 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılar ... ve ..."den müştereken ve müteselsilen tahsiline karar verilmiş; Bölge Adliye Mahkemesi kararı davacılar vekili ile davalılar ... ve ... vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL"dir.
Davacılar lehine hükmedilen manevi tazminat miktarları kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davalılar ... ile ... vekilinin manevi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin miktar yönünden kesin olması nedeni ile reddine karar vermek gerekmiştir.
2-6100 Sayılı Hukuk Mahkemeleri Kanunu’nun 362/1.a maddesinde öngörülen kesinlik sınırı, 6763 Sayılı Kanunun 44. maddesiyle HMK"ya eklenen EK-Madde 1"de öngörülen yeniden değerleme oranı da dikkate alındığında 2019 yılı için 58.800,00 TL"dir.
Davacı ... için 40.000,00 TL, davacı ... Ürer 60.000,00 TL manevi tazminat talep edilmiş, istinaf kararı ile davacı ... için 30.000,00 TL’ye davacı ... Ürer için ise 50.000,00 TL’ye hükmedilmiş, davacılar vekili tarafından karar temyiz edilmiştir.
Davacıların aleyhlerine reddedilen miktarın 10.000,00’er TL olduğu, maddi tazminata ilişkin ıslah ile bilirkişi raporu doğrultusunda yükseltilen 42.759,30 TL talep edildiği anlaşılmış olup temyize konu edilen tazminatların miktarları itibari ile davacılar yönünden kesin olduğu anlaşılmaktadır.
Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 1/6/1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay tarafından da temyiz isteminin reddine karar verilebileceğinden, davacılar vekilinin maddi ve manevi tazminata ilişkin temyiz dilekçesi kesin olması neden ile reddine karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda (1) nolu bentte açıklanan nedenlerle davalılar ... ile ... vekilinin manevi tazminata ilişkin temyiz dilekçesinin miktar yönünden kesin olması nedeniyle REDDİNE, (2) nolu bentte açıklanan nedenlerle davacılar vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin ise Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan harçların istek halinde temyiz eden davalılar ... ve ... ile davacılara geri verilmesine, 17/12/2020 gününde oybirliğiyle karar verildi.