Özet:

Davacı işçi, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık ücretli izin ve genel tatil ücreti alacaklarının ödenmesini istemiştir. Yerel mahkeme, davacının isteğini kabul ederek davalıları yükümlü kılmıştır. Davalılar karara itiraz ederek temyiz etmiştir. Ancak Yargıtay, delillerin isabetli takdir edildiğine, hükümde bir yanlışlık bulunmadığına karar vererek yerel mahkemenin hükmünü onamıştır. Temyiz gideri davalılara yükletilmiştir.
Kanun Maddeleri: Kıdem tazminatı, iş sözleşmesinin feshedilmesi halinde işçiye ödenmesi gereken bir tazminattır ve iş Kanunu'nun 14. maddesinde düzenlenmektedir. İhbar tazminatı, iş sözleşmesinin feshi halinde işverenin işçiye belli bir süre önceden bildirim yapmaması durumunda işçiye ödenmesi gereken tazminattır ve iş Kanunu'nun 17. maddesinde düzenlenmektedir. Fazla çalışma ücreti, işçinin normal çalışma saatlerinin dışında çalıştığı zamanlarda ödenen ücrettir ve iş Kanunu'nun 41. maddesinde düzenlenmektedir. Hafta tatili ücreti, işçinin haftalık tatil gününde çalıştırılması halinde ödenen ücrettir ve iş Kanunu'nun 47. maddesinde düzenlenmektedir. Yıllık ücretli izin ücreti, işçinin yıllık izin süresi boyunca ödenen ücrettir ve iş Kanunu'nun 53. maddesinde düzenlenmektedir. Genel tatil ücreti ise, tatil günlerinde çalışılması halinde ödenen ücrettir ve iş Kanunu'nun 65. maddesinde düzenlenmektedir.