Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2018/6409 Esas 2020/3282 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : 1- Müşteki ..."ya yönelik eylemi nedeniyle; TCK"nın 157/1, 62, 52/2, 52/4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
2- Müşteki ..."ya yönelik eylemi nedeniyle; TCK"nın 157/1, 62, 52/2, 52/4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet
3- Müşteki ..."a yönelik eylemi nedeniyle; TCK"nın 157/1, 62, 52/2, 52/4, 53. maddeleri gereğince mahkumiyet

Dolandırıcılık suçundan sanığın mahkumiyetine ilişkin hükümler, sanık müdafii tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığa atılı dolandırıcılık suçunun 6763 sayılı Kanun’un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK’nın 253. ve 254. madde fıkraları gereğince uzlaşma kapsamında olması nedeniyle, dosyanın uzlaşma bürosuna tevdii edildiği ancak; uzlaşmanın sağlanamadığı belirlenerek yapılan incelemede;
Sanığın müştekilere, TOKİ’den kurasız bir şekilde ev sahibi olabileceklerini söyleyerek müştekilerden 800’er TL para aldığı bu suretle dolandırıcılık suçunu işlediğinin iddia edildiği olayda;
1- Sanık hakkında müşteki ...’ya karşı eylemi nedeniyle kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik temyiz incelemesinde,
Sanığın savunması, müştekinin beyanı ve dosya kapsamından; sanığın atılı suçu işlediği anlaşılmakla; mahkemenin mahkumiyet yönünde kabulünde bir isabetsizlik görülmemiştir.
Bozmaya uyularak yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; sanık müdafiinin temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASINA,
2- Sanık hakkında müştekiler ... ve ...’a karşı eylemleri nedeniyle kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik temyiz incelemesinde,
Müştekilerin soruşturma ve kovuşturmada alınan beyanlarında, sanıkla aynı anda konuşup TOKİ’de ki evi kuraya girmeden alabilmek amacıyla 800’er TL parayı aynı anda sanığa verdiklerini söylemeleri karşısında, aynı suçun birden fazla kişiye karşı tek bir fiille işlenmiş olması nedeniyle sanık hakkında bir kez ceza verilip 5237 sayılı TCK.nun 43/2. maddesinde düzenlenen zincirleme suç hükümleri uyarınca cezasının artırılması gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kanuna aykırı olup, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 04/03/2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.