Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/3623 Esas 2019/2200 Karar Sayılı İlamı

2. Hukuk Dairesi
Esas No: 2017/3623
Karar No: 2019/2200

Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2017/3623 Esas 2019/2200 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Taraflar arasındaki karşılıklı boşanma davasında, ilk derece mahkemesi her iki davanın kabulü ile boşanma kararı vermiş ancak davalı-karşı davacı kadın lehine tazminat taleplerini reddetmiş ve nafaka kararı almıştır. Karar davalı-karşı davacı kadın tarafından temyiz edilmiştir. Bölge adliye mahkemesi ise kadının kusur belirlemesi ve tazminat taleplerini kabul etmiştir. Ancak, kesinleşen erkeğin manevi tazminat talebi ile ilgili yeniden hüküm kurulması doğru bulunmamıştır. Bu nedenle temyiz edilen hükmün bu yönü düzeltilerek onanması, diğer bölümlerinin ise yersiz olduğu gerekçesiyle onanması gerekmektedir. Kanun maddeleri: HMK m.370/2.

2. Hukuk Dairesi 2017/3623 E. , 2019/2200 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ : ... Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVACI-DAVALI : ...
DAVALI-DAVACI : ...
DAVA TÜRÜ : Karşılıklı Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı-karşı davalı erkek tarafından; kusur belirlemesi ve kadın lehine hükmedilen tazminatlar yönünden, davalı-karşı davacı kadın tarafından ise erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı-karşı davalı erkeğin tüm, davalı-karşı davacı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Taraflarca açılan boşanma davalarında yapılan yargılama sonucunda ilk derece mahkemesince; her iki davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına, tarafların tazminat taleplerinin reddi ile davalı-karşı davacı kadın lehine tedbir ve yoksulluk nafakasına hükmedilmiştir. Karar davalı karşı davacı kadın tarafından erkeğin davasının kabulü, kusur belirlemesi, tazminat taleplerinin reddi ile nafakaların miktarı yönünden istinaf edilmiştir. Bölge adliye mahkemesince davalı-karşı davacı kadının kusur belirlemesi ve tazminat taleplerine yönelik istinaf talebinin kabulü ile diğer istinaf taleplerinin reddine karar verildiği ve reddedilen istinaf talepleri hakkında esastan ret kararı verilmesi ile yetinilmesi gerektiği halde, reddedilen tedbir ve yoksulluk nafakası ile istinafa gelmeyerek kesinleşen erkeğin manevi tazminat talebi ile ilgili yeniden hüküm kurulması doğru bulunmamıştır. Ancak bu husus yeniden yargılama yapılamasını gerektirmediğinden hükmün bu yönlerden düzeltilerek onanmasına karar vermek gerekmiştir (HMK m.370/2).
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple bölge adliye mahkemesi kararının 2/4 ve 2/5 bentlerinin hükümden çıkarılmasına, hükmün bu bölümünün DÜZELTİLEREK, temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın Yeter"e yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna 154.30 TL temyiz başvuru harcı peşin yatırıldığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran Fadime"ye geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oybirliğiyle karar verildi. 27.02.2019(Çrş.)