BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ : ... 7. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE MAHKEMESİ : ... 26. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalı işveren nezdinde 31/10/2013 tarihinden itibaren planlı bakım onarım teknisyeni olarak çalışmaya başladığını, ücretinin yol, yemek, dahil 1.990,13 TL olduğunu, asıl işlerin bölünmesi suretiyle hizmet alım sözleşmelerinin bağıtlandığını, muvazaalı sözleşmelerle temin edilen işçilerin kadrolu işçiler gibi sınavla alındığını, sözleşmelerin hizmet alımı adı altında yapıldığını, gerçekte işçi temini amaçlı ve muvazaalı olduğunu, emsal kadrolu işçilere ödenen ücretin davacıya ödenmediğini, yıllık 52 günlük ücret tutarında ilave tediye alacağınında bulunduğunu iddia ederek ücret farkı alacağı ile ilave tediye ücreti alacağının davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, husumet itirazında bulunarak davacının müvekkili şirket ile bağlantısının bulunmadığını, ihale ile iş alan taşeron firmalar ile bağlantılı olduğunu, davacı ile işçi- işveren ilişkisinin kurulmadığını, bu nedenlerle davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak davanın kabulüne karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı, davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, yerinde görülmeyen davalının istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.

Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
Davacı davalı ...Ş."de, bu davalıdan iş alan alt işvereler nezdinde planlı bakım onarım teknisyeni olarak çalıştığını, davalı ile dava dışı şirketler arasında muvazaa bulunduğunu, planlı bakım onarım işinin asıl iş olması, davalının işçileri ile birlikte çalışması sebebiyle iş akdinin en başından itibaren davalının işçisi sayılması gerektiğini iddia etmiştir. Mahkemece davanın kabulüne karar verilmiş, bu karara karşı yapılan istinaf başvurusu ise emsal nitelikteki ... 12. İş Mahkemesinin 2016/145 Esas sayılı dosyasından keşif yapıldığı, bilirkişi raporu alındığı, bilirkişi raporunda planlı bakım onarım işinin üretimin temel unsuru olduğu ve bu işin yardımcı iş olarak tanımlanamayacağının belirlendiğini bu nedenle ilk derece mahkemesinin kararının yerinde olduğu belirtilerek Bölge Adliye Mahkemesince reddedilmiştir. Oysa anılan İlk Derece Mahkemesi kararı Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi"nin 2017/38765 Esas, 2017/20382 Karar ve 03.10.2017 tarihli ilamı ile "Alt İşverenlik Yönetmeliğinin 3. maddesinde yardımcı iş, “işyerinde yürütülen mal veya hizmet üretimine ilişkin olmakla beraber doğrudan üretim organizasyonu içerisinde yer almayan, üretimin zorunlu bir unsuru olmayan ancak asıl iş devam ettikçe devam eden ve asıl işe bağımlı olan iş” şeklinde tanımlanmış olup, bu tanım çerçevesinde arızi de olsa planlı da olsa, bakım ve onarım işlerinin doğrudan üretim organizasyonu içinde yer alması söz konusu değildir. Aksine, planlı bakım ve onarım işinin asıl iş devam ettikçe devam eden ve asıl işe bağımlı olan işlerden olduğu, böylece asıl işe yardımcı iş niteliğinde olduğu kabul edilmelidir. Bu takdirde, yardımcı işin alt işverene verilebilmesi için teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektirmesi gerekmediği gibi, yardımcı işlerin bölünerek alt işverene verilmesine engel de bulunmamaktadır. Mahkemece belirtilen hususlar gözetilmeksizin, bakım işinin asıl iş olduğu ve asıl işverenin işçileri ile alt işverenin işçilerinin aynı yerde aynı işi yapmalarının muvazaa oluşturduğu sonucuna varılması isabetli olmamıştır." gerekçesi ile bozulmuştur. Söz konusu karara uyan ilk derece mahkemesinin verdiği davanın reddine ilişkin karar ise yine Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi"nin 2019/8409 Esas, 2019/22924 Karar sayılı ilamı ile onanmıştır. Bu durumda dava konusu davalı işyerinde yapılan planlı bakım ve oranım işinin asıl işin bir parçası olduğu yönünde bir mahkeme kararı değil, aksine yapılan işin yardımcı iş olduğu ve yardımcı işlerin bölünerek alt işveren işçilerine yaptırılabileceğine ilişkin kesinleşmiş Yargıtay kararı bulunmaktadır. Bu bakımdan somut olayda da planlı bakım ve onarım işinin asıl iş devam ettikçe devam eden ve asıl işe bağımlı olan işlerden olduğu, böylece asıl işe yardımcı iş niteliğinde olduğu kabul edilmelidir. Bu takdirde, yardımcı işin alt işverene verilebilmesi için teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektirmesi gerekmediği gibi, yardımcı işlerin bölünerek alt işverene verilmesine engel de bulunmamaktadır. Mahkemece belirtilen hususlar gözetilmeksizin, bakım işinin asıl iş olduğu ve asıl işverenin işçileri ile alt işverenin işçilerinin aynı yerde aynı işi yapmalarının muvazaa oluşturduğu sonucuna varılması isabetli değildir. Kararın açıklanan nedenlerle bozulması gereklidir.
Sonuç:
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, 03/02/2021 tarihinde oybirliği ile karar verildi.