Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2018/8861 Esas 2019/8119 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi


HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle, 28.06.2014 tarihinde yayımlanarak yürürlüğe giren ve cinsel dokunulmazlığa karşı suçlarda değişiklik yapan 6545 sayılı Kanun ile 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunla getirilen düzenlemeler de gözetilip dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Mağdur vekilinin temyiz isteminin:
Suç tarihinde on beş yaşından küçük olan mağdur ...’in annesi müşteki Rukiye, kovuşturma evresinde verdiği mahkeme ifadesinde sanıktan şikayetçi olmadıkları ve davaya katılmak istemediklerini beyan etmeleri karşısında, mağdura yaş küçüklüğü nedeniyle tayin edilen vekilin davaya katılma ve hükümleri temyize hakları bulunmadığı, vaki temyiz istemlerinin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanık müdafisinin temyiz istemine gelince:
Hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Delillerle iddia ve savunma; duruşma göz önünde tutularak tahlil ve takdir edilmiş, sübutu kabul olunan fiilin unsurlarına uygun şekilde tavsif ve tatbikatı yapılmış bulunduğundan, sanık müdafisinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA, 12.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.