Mahkeme : GAZİANTEP Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesi
Suç : Uyuşturucu madde imal etme
Hükümler : 1- Mahkûmiyet: Gaziantep 11. Ağır Ceza Mahkemesinin 19/09/2019 - 2018/113 esas ve 2019/466 sayılı kararı
2- İstinaf başvurusunun esastan reddi: Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 14/07/2020 - 2019/2262 esas ve 2020/746 sayılı kararı

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm sanık ... ve sanıklar müdafileri tarafından temyiz edilmekle; temyiz edenlerin sıfatı, başvurularının süresi, kararın niteliği ve temyiz sebeplerine göre dosya incelendi.
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Sanık ... müdafiinin temyiz incelemesinin duruşmalı olarak yapılmasına ilişkin isteminin, 696 sayılı KHK"nın 100. maddesi ve 7079 sayılı Kanun"un 94. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 299. maddesi uyarınca takdiren reddine karar verilerek, duruşmasız olarak inceleme yapılmıştır.
A- Sanıklar Kasım ve Kadir hakkında uyuşturucu madde imal etme suçundan verilen istinaf başvurularının esastan reddine ilişkin hükümlerin incelenmesinde
5271 sayılı CMK"nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanıklar müdafilerinin dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
Sanıklar hakkında uyuşturucu madde imal etme suçundan kurulan mahkûmiyet hükümlerine yönelik istinaf başvurularının esastan reddine dair Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin kararı hukuka uygun bulunduğundan, sanıklar müdafilerinin yerinde görülmeyen temyiz istemlerinin CMK"nın 302/1. maddesi uyarınca ESASTAN REDDİNE, hükmolunan ceza miktarı ile tutuklu kalınan süre dikkate alınarak sanıklar hakkındaki tahliye taleplerinin reddine,
B- Sanık ... hakkında uyuşturucu madde imal etme suçundan verilen istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde
5271 sayılı CMK"nın 288. ve 294. maddelerinde yer alan düzenlemeler ile 289. maddesinde sayılan kesin hukuka aykırılık halleri dikkate alınarak, sanık ve müdafiinin dilekçelerinde belirttikleri temyiz sebeplerinin hükmün hukuki yönüne ilişkin olduğu değerlendirilerek, anılan sebeplere bağlı olarak yapılan incelemede,
1-Sanığın yabancı uyruklu olduğu ve dosya kapsamında kimliğini ispat edecek herhangi bir belge bulunmadığı, sanığın beyanına göre kimlik tespiti yapıldığı, sanığın kimlik tespitine yönelik başkaca bir işlem yapılmadığı, dosya kapsamında bulunan sanığa ait vekaletnamenin Van İl Göç İdaresi Müdürlüğünce verilen 22.09.2017 tarihli ikametgah tezkeresine istinaden düzenlendiğinin belirtildiği anlaşılmakla; Van İl Göç İdaresi Müdürlüğünce sanık adına düzenlenen ikametgah tezkeresi örneği dosya arasına getirtilmeden, sanığın nüfus ve adli sicil kayıtları ile ilgili hiçbir araştırma yapılmaksızın sadece beyan edilen kimlik bilgilerine dayanılarak hüküm kurulması,
2- Yabancı uyruklu olan ve Türkçe bilmeyen sanığın, 14.12.2018 tarihli dilekçesi ile kendini ifade edemediğini ve savunma yapamadığını belirterek tercüman ile savunmasının alınmasını istediği, tercüman atanmaksızın sanığın mahkûmiyetine karar verildiği anlaşıldığından, meramını anlatacak derecede Türkçe bilmeyen sanığa tercüman atanmaksızın sorgusunun yapılması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
Yasaya aykırı, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olup, Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesinin 14/07/2020 tarihli, 2019/2262 esas ve 2020/746 karar sayılı hükmü hukuka aykırı bulunduğundan, 5271 sayılı CMK"nın 302/2. maddesi uyarınca diğer yönleri incelenmeksizin hükmün BOZULMASINA, tutuklama koşullarında değişiklik olmaması ve tutuklu kalınan süre göz önüne alınarak sanığın tutukluluk halinin devamına,
28/02/2019 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7165 sayılı Kanun"un 8. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK"nın 304/1. maddesi uyarınca dosyanın Gaziantep 11. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin Gaziantep Bölge Adliye Mahkemesi 5. Ceza Dairesine gönderilmesine, 23/12/2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.