MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Tehdit, hakaret, mala zarar verme
HÜKÜM : Ceza verilmesine yer olmadığına, mahkumiyet, hükmün açıklanmasının geri bırakılması, temyiz isteminin reddi

Gereği görüşülüp düşünüldü:
1) Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan karara yönelik temyiz isteminin incelenmesinde;
5271 sayılı CMK.nın 231/12. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararlar itiraza tabi olup temyiz yasa yoluna başvurulması olanaklı bulunmadığından; sanığın itirazı hakkında da merciince bir karar verilmiş olup bu karar da CMK.nın 271/4. madde ve fıkrası uyarınca kesin olduğundan dosyanın incelenmeksizin mahalline İADESİNE,
2) Sanık hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükme yönelik temyiz talebinin reddine ilişkin ek karara karşı sanığın temyiz itirazlarının yapılan incelenmesinde;
6217 sayılı Yasanın 26. maddesiyle 5320 sayılı Yasaya eklenen geçici 2. maddesi uyarınca, sanık hakkında doğrudan tayin olunan adli para cezasının miktarına göre hükmün kesin nitelikte olduğu anlaşılmakla, yerel mahkeme tarafından CMUK.nın 315. maddesi uyarınca temyiz isteminin reddine karar verilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden sanığın temyiz itirazlarının reddiyle, usul ve yasaya uygun bulunan temyiz isteminin reddine ilişkin 19.07.2016 tarih ve 2015/698 esas, 2016/432 karar sayılı ek kararın ONANMASINA,
3) Sanık hakkında hakaret suçundan kurulan hükme yönelik temyiz isteminin incelenmesinde ise;
Taraflara koluk aşamasında uzlaştırma teklifi yapılmış ise de, uzlaşma teklifinin yapıldığı tarihte sanığa atılı hakaret suçunun uzlaşma kapsamına girmeyen mala zarar verme ve tehdit suçuyla birlikte işlemesi nedeniyle, 5271 sayılı kanunun 253/3. maddesinde “Uzlaştırma kapsamına giren bir suçun, bu kapsama girmeyen bir başka suçla birlikte işlenmiş olması hâlinde de uzlaşma hükümleri uygulanmaz.” hükmü uyarınca, uzlaşma hükümlerinin uygulanamayacağı ve yapılan uzlaştırma teklifinin de hukuken geçersiz olduğu, ancak birlikte işlenen mala zarar verme ve tehdit suçlarının hüküm tarihinden sonra 02.12.2016 tarihinde yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanunun 34. maddesi ile uzlaşma kapsamına alınması ve bu nedenle CMK.nın 253/3. maddesinin 2. cümlesinde yer alan engelin ortadan kaldırıldığı belirlenerek yapılan incelemede;
02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı tarihte yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun"un 34. maddesi ile değişik 5271 sayılı CMK.nın 253. maddesi ve maddeye eklenen fıkraya göre uzlaşma hükümleri yeniden düzenlenmiş ve sanığa isnat edilen 5237 sayılı TCK.nın 125/1 maddesindeki suçun uzlaştırma kapsamına alındığı nazara alınarak, uzlaştırma işlemi yapılıp sonucuna göre sanığın hukuki durumunun değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeksizin hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 07.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.