18. Hukuk Dairesi Esas No: 2016/682 Karar No: 2016/4953 Karar Tarihi: 24.03.2016
Yargıtay 18. Hukuk Dairesi 2016/682 Esas 2016/4953 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Dava dilekçesinde, davacı ve eşi hanesine mükerrer olarak kaydedilen davalıların nüfus kaydının iptali istenmiştir. Asliye Hukuk Mahkemesi, aile mahkemesinin görevli olduğu gerekçesiyle davanın görev yönünden reddine karar vermiştir. Ancak Nüfus Hizmetleri Kanunu'nun 36. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde belirtilen düzeltme davalarının asliye hukuk mahkemesinde görüleceği hükme bağlanmıştır. Bu nedenle, işin esası incelenerek sonucuna göre karar verilmesi gerektiği ve görevsizlik kararının doğru olmadığı belirtilmiştir. Kararda geçen kanun maddesi: 5490 Sayılı Nüfus Hizmetleri Kanunu'nun 36. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendi.
18. Hukuk Dairesi 2016/682 E. , 2016/4953 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Dava dilekçesinde, nüfus kaydında davacı ve eşi ... çocukları olarak görünen davalı ... ve ..."ın kaydının iptali istenilmiştir. Mahkemece görevsizlik kararı verilmiş, hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Y A R G I T A Y K A R A R I
Temyiz isteminin süresi içinde olduğu anlaşıldıktan sonra dosyadaki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü: Davacı vekili dava dilekçesinde, davalılar ... ve ..."ın nüfus kaydında önce gerçek anne ve babası hanesine, sonra da davacı ve eşi hanesine mükerrer olarak kaydedildiğini ileri sürerek, davalılar ... ve ..."ın mükerrer kaydının iptalini istemiş; mahkemece, aile mahkemesinin görevli olduğu gerekçesi ile davanın görev yönünden reddine karar verilmiştir. Dava gerçeğe aykırı oluşturulan davacı ve eşi hanesindeki Döndü ve ..."in kaydının iptali istemine ilişkin olup 5490 Sayılı Nüfus Hizmetleri Kanununun 36. maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinde, nüfus kayıtlarına ilişkin düzeltme davalarının asliye hukuk mahkemesinde görüleceği hükme bağlandığından, işin esası incelenerek sonucuna göre bir karar verilmesi yerine, davaya aile mahkemesinde bakılması gerektiğinden bahisle görevsizlik kararı verilmesi doğru görülmemiştir. Bu itibarla yukarıda açıklanan esaslar gözönünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm tesisi isabetsiz, temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde olduğundan kabulü ile şimdilik diğer yönleri incelenmeksizin hükmün HUMK.nun 428.maddesi gereğince BOZULMASINA, temyiz peşin harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 24.03.2016 gününde oybirliğiyle karar verildi.