5607 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/12879 Esas 2021/4344 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2018/12879
Karar No: 2021/4344
Karar Tarihi: 22.03.2021

5607 sayılı Yasaya aykırılık - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2018/12879 Esas 2021/4344 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, sanığın 5607 sayılı Yasaya aykırılık suçundan müsadere talebi reddedilerek beraat ettiği, ancak yerel mahkemenin hüküm tarihi itibariyle yürürlükte olan yasal değişiklikleri göz önünde bulundurmadan hüküm tesis ettiği ve sanığın etkin pişmanlık uygulamasından yararlandırılıp kaldırım taşı satmaktan hesap vereceği belirtildi. Ayrıca, kaçak eşyanın müsaderesine karar verilmesi gerektiği ancak bu yönde bir karar verilmediği ifade edildi. Kararda yer alan kanun maddeleri ise şöyle:
- 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle, 3/5, 3/10 ve 3/22. maddeleri
- 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. madde ve fıkraları
- 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi, 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesi ve 5/2. maddesinin fıkrası ile 5237 sayılı TCK'nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi
- 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi

7. Ceza Dairesi 2018/12879 E. , 2021/4344 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Yasaya aykırılık
HÜKÜM : Sanık ... hakkında hükümlülük, müsadere; aracın müsadere talebinin reddine, sanık ... hakkında beraat

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
I- Katılan ... İdaresi vekilinin temyiz isteminin sanık ... hakkındaki beraat hükmüne yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
Yapılan duruşmaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, gösterilen gerekçeye ve takdire göre katılan ... İdaresi vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle hükmün ONANMASINA,
II-Sanık ... ile katılan ... İdaresi vekilinin temyiz istemlerinin incelenmesinde ise;
1- Sanık hakkında suç tarihinde yürürlükte bulunan ve 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Yasanın 89. maddesiyle değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18-son cümle delaletiyle anılan Yasanın 3/5. maddesi uyarınca temel ceza belirlendikten sonra aynı Yasanın 3/10. madde ve fıkrası gereğince uygulama yapılması, yine aynı Yasanın 3/22. maddesinin de uygulama şartlarının oluşup oluşmadığının değerlendirilmesi gerektiği gözetilmeden, doğrudan 6545 sayılı Yasa ile değişik 5607 sayılı Yasanın 3/18. madde ve fıkrasından yazılı şekilde hüküm tesisi,
2- Hükümden sonra 15.04.2020 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 7242 sayılı Yasanın 61. maddesi ile 5607 sayılı Yasanın 3/22. maddesine eklenen "Eşyanın değerinin hafif olması halinde verilecek cezalar yarısına kadar, pek hafif olması halinde ise üçte birine kadar indirilir." şeklindeki düzenlemenin sanık lehine hükümler içermesi, yine aynı Yasanın 62. maddesi ile değiştirilen 5607 sayılı Yasanın 5/2. maddesine eklenen fıkra uyarınca kovuşturma aşamasında etkin pişmanlık uygulamasının olanaklı hale geldiği anlaşılmakla; 5237 sayılı TCK"nun 7. maddesi ve 7242 sayılı Yasanın 63. maddesi ile 5607 sayılı Yasaya eklenen geçici 12. maddenin 2. fıkrası gözetilerek ilgili hükümlerin yasal koşullarının oluşup oluşmadığının saptanması ve sonucuna göre uygulama yapma görevinin de yerel mahkemeye ait bulunması zorunluluğu,
3- TCK"nun 53. maddesinin uygulanması açısından 24.11.2015 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih ve 2014/140 E. - 2015/85 K. sayılı kararı gözönünde bulundurularak hüküm oluşturulmasının gerektiğinin gözetilmemesi,
4- Dava konusu kaçak eşyanın 5607 sayılı Yasanın 13/1. maddesi yollamasıyla 5237 sayılı TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm tesisi,
Yasaya aykırı, sanık ... ile katılan ... İdaresi vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’nun 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 22.03.2021 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.