19. Ceza Dairesi Esas No: 2019/3914 Karar No: 2020/252 Karar Tarihi: 22.01.2020
1632 Sayılı Kanuna Aykırılık - Yargıtay 19. Ceza Dairesi 2019/3914 Esas 2020/252 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmiş ve dosya incelendiğinde sanığın suçunun kanıtlarla saptandığı ve hükümde hukuka aykırılık bulunmadığı ancak adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapis cezasına çevrilmemesi konusunda kanuna aykırılık bulunarak hüküm bozulmuştur. Kanun maddeleri olarak, TCK'nin 52/4. maddesi, 1632 sayılı Kanun ve 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ve 1412 sayılı CMUK'un 322. maddesi yer almaktadır. Bu maddeler, adli para cezasının infazı ve çevrilmesi durumunda uygulanacak hükümleri içermektedir.
19. Ceza Dairesi 2019/3914 E. , 2020/252 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi [Kuzey Deniz Saha K.lığı Askeri Mah. (Kapatılan)] SUÇ : 1632 Sayılı Kanuna Aykırılık HÜKÜM : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun süresi, kararın niteliği ve suç tarihine göre dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü: Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Sanığın 21/10/2015-23/10/2015 tarihleri arasında adli gözlem altında geçirdiği sürelerin TCK’nin 63’üncü maddesi gereğince cezasından mahsubuna karar verilmemiş ise de, mahsup edilecek süreler infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden bu husus bozma nedeni yapılmamıştır. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede; Yükletilen suçun sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanun’da öngörülen suç tipine uyduğu, anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır. Ancak, TCK"nin 52/4. maddesi gereğince ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarı ile yetinilmesi gerekirken adli para cezasının ödenmemesi halinde hapis cezasına çevrilmesine karar verilmesi suretiyle infazda yetkinin kısıtlanması, Kanuna aykırı ve sanık müdafiinin temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görüldüğünden, tebliğnameye kısmen uygun olarak, hükmün BOZULMASINA, bu aykırılık yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte olduğundan, 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nin 322. maddesi uyarınca, hükmün adli para cezasının taksitlendirilmesine ilişkin 6. fıkrasında yer alan “...taksitlerden birini zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edilmesine ve ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine” cümlesinin çıkartılıp yerine "...taksitlerden birisinin zamanında ödenmemesi halinde geri kalan kısmın tamamının tahsil edilebileceğinin ve ödenmeyen adli para cezasının infaz aşamasında Cumhuriyet Başsavcılığınca hapis cezasına çevrilebileceğinin ihtarına" cümlesi yazılması suretiyle, başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 22/01/2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.