MAHKEMESİ :İcra Hukuk Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : Şikayet

Taraflar arasında görülen ve yukarıda açıklanan davada yapılan yargılama sonunda Mahkemece, davanın reddine karar verilmiş olup hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairece dosya incelendi, gereği düşünüldü.


K A R A R

Borçlu vekili, icra emrinde, asıl alacağa işlemiş faiz tutarının ilama aykırı olarak belirtildiğini ileri sürerek icra emrinin iptaline karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, bilirkişi raporu almaksızın, takipte talep edilen faiz oranının dayanak ilama uygun olduğu,bu itibarla şikayetin reddine karar verilmiş, hüküm borçlu vekilince temyiz edilmiştir.
Sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
HGK"nun 08.10.1997 tarih ve 1997/12-517 Esas - 1997/776 Karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, ilamların infaz edilecek kısmı hüküm bölümüdür. Diğer bir anlatımla hükmün içeriğinin aynen infazı zorunludur. İcra mahkemesince ilamın infaz edilecek kısmı yorum yolu ile genişletilemez.
3095 sayılı Kanuni Faiz ve Temerrüt Faizine İlişkin Kanun"un, 3678 sayılı Yasa ile değişik 4/a maddesinde; sözleşmede daha yüksek akdi veya gecikme faizi kararlaştırılmadığı hallerde, yabancı para borcunun faizinde, Devlet bankalarının o yabancı para ile açılmış bir yıl vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek faiz oranının uygulanacağı belirtilmiştir.
Türkiye...Bankası tebliğleri gereğince, bankalar uygulayacakları azami faiz oranlarını serbestçe tespit ederek Türkiye...Bankası"na bildirmek zorundadırlar. Bildirilen bu oranlar, bankaların mevduat kabulünde uygulayabilecekleri azami oranlar olup, fiilen uyguladıkları oranlar ile farklılık gösterebilmektedir.
Somut olayda; takip dayanağ ... 1. Asliye Ticaret Mahkemesi"nin 09/07/2013 tarih, 2015/121 Esas. 2015/49 Karar sayılı ilamında "1.575,00 TL"nin 07/10/1999 tarihinden itibaren işleyecek avans faizi ile birlikte 10.547,43 USD"nin ve 2.145,10 EURO"nun 21.10.1999 tarihinden itibaren USD VE EURO ya Merkez Bankası"nca uygulanan faiz oranı ile davalıdan tahsiline" şeklinde hüküm kurulmuştur. Takip konusu ilamda açıkça Merkez Bankası"nca bu yabancı para alacağına uygulanan faizin uygulanmasına karar verilmiştir.
Yukarıda açıklandığı üzere; yabancı para borcunun faizinde, 3095 Sayılı Yasa"nın 4/a maddesi gereğince, Devlet bankalarının o yabancı para ile açılmış bir yıl vadeli mevduat hesabına ödediği en yüksek faizin esas alınması gerekmektedir. Ancak ..."nın da bizzat mevduat kabulü söz konusu olmayıp, böylece yabancı para alacağına uyguladığı bir faiz oranı bulunmadığından, hükmün aynen infazı ilkesi gereği, ilamın faiz yönünden infazının kabil olmadığının kabulü gerekir.
Bu durumda mahkemece bilirkişi incelemesi yaptırılmaksızın istenen faiz oranlarının ilama uygun olduğundan bahisle talebin reddine karar verilmişse de, TL olarak istenen alacağa ilişkin faiz yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılmadan karar verilemeyeceği, döviz cinsinden istenen faiz oranı ise yasaya uygun olarak uygulanabilir bir faiz oranı olmadığından icra takibinin, yabancı para alacağının faizine ilişkin kısmının iptaline karar verilmesi ve ancak karar tarihinden itibaren yasal faiz verilebileceği gözetilmeden, yazılı gerekçe ile şikayetin reddine karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ: Borçlu vekilinin temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile Mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK"nun 366 ve HUMK"nun 428. maddeleri uyarınca BOZULMASINA, taraflarca İİK"nun 366/3. maddesi gereğince Yargıtay Daire ilamının tebliğinden itibaren ilama karşı 10 gün içinde karar düzeltme isteğinde bulunulabileceğine, peşin harcın istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 07.06.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.