Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2016/1415 Esas 2019/6479 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : İŞ MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


YARGITAY KARARI

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının, davalı işyerinde 01.07.1993-05.05.2011 tarihleri arasında muhasebe servisinde uzman yardımcısı olarak çalıştığını, 05.05.2011 tarihli iş akdi fesih protokolünü "" fazla mesai ile ilgili haklarım saklı kalmak kaydıyla"" şerhini yazıp imzaladığını, son 5 yıl içinde fazla çalışmalarının özellikle Güven Sigorta A.Ş ve Groupama Sigorta A.Ş "nin birleşmesi sırasında yoğunluk kazandığını, Mayıs 2010 tarihinden iş akdinin feshedildiği 05.05.2011 tarihine kadar artarak devam ettiğini, fazla çalışmalarının hafta içi olduğu gibi Cumartesi - Pazar günleri ile dini bayramlarda da yapıldığını, davalı şirketteki giriş çıkışlar manyetik kartla yapıldığı için fazla çalışmalarının kayıt altında olduğunu iddia ederek; fazla mesai ücreti alacağının faizi ile birlikte davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; davacının iş sözleşmesinin işletmesel karar gereği 05.05.2011 tarihinde geçerli nedenle feshedildiğini, son brüt ücretinin 4.422 TL olduğunu, protokol uyarınca davacının makul yararının karşılandığını, işyerinde fazla mesai yapılmadığını, bu nedenle davacının ayrıca bir ücrete hak kazanmadığını savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı tarafından açılan dava, belirsiz alacak davası türlerinden kısmi eda, külli tespit davası niteliğinde olduğundan, fazla mesai ücretinin, ıslahla arttırılan miktarlarına ıslah tarihinden itibaren faiz yürütülmesine rağmen karar başlığında da gösterilmeyen ıslah tarihinin hükümde açıkça belirtilmemesi, infazda tereddüt yaratacağından hatalı olup bozma sebebi ise de; bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hükmün 6100 sayılı HMK"nun geçici 3/2. maddesi yollaması ile 1086 sayılı HUMK.nun 438/7. maddesi uyarınca düzeltilerek onanmasına karar verilmiştir.
F)Sonuç:
Hüküm fıkrasının, fazla mesai ücretine 1 numaralı bendinin çıkartılarak yerine;
“1-27.07.2015 tarihli Bilirkişi raporuna göre hazırlanan net 10.105,33 TL. fazla mesai alacağından işçinin raporlu, mazeretli, izinli olduğu günler ile çalışılmayan günler göz önünde bulundurularak Borçlar Kanunun 43.ve 44. maddeleri gereğince takdiren % 30 indirim yapıldıktan sonra fazla mesai ücret alacağına ilişkin talebin KISMEN KABULÜ ile, net 7.073,73 TL.den 7.000 TL.sinin dava tarihi olan 02/10/2012 tarihinden, kalan kısmın ıslah tarihi olan 10/02/2014 tarihinden itibaren işleyecek en yüksek banka mevduat faizi ile birlikte davalıdan tahsili ile davacıya ödenmesine, fazlaya ilişkin taleplerin REDDİNE,” bendinin yazılmasına, hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, Yargıtay İçtihadı Birleştirme Büyük Genel Kurulu’ nun 28.09.2018 tarih ve 2018/2 E. 2018/8 K. sayılı İBK. uyarınca onama harcı alınmasına yer olmadığına, nispi alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.